ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1015

“แม้เจ้าจะมิใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของข้า แต่ตลอดหลายปีมานี้ ข้ามิเคยปล่อยให้เจ้าต้องลำบากเลย”

“และยังปฏิบัติต่อเจ้าเหมือนลูกสาวแท้ ๆ เสมอ”

แววตาของราชาเผ่านอกด่านมีความเจ็บปวด

หล่างชิ่นเพิ่งรู้ในตอนนี้ว่าทุกสิ่งที่นางทำไปล้วนอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา

ดวงตาของหล่างชิ่นเต็มไปด้วยน้ำตาขณะหัวเราะเยาะ “ใช่! ข้าเป็นเพียงตัวแทนที่ท่านรับมาเลี้ยงเพื่อปลอบใจตัวเองเท่านั้น”

“ดังนั้นข้าจะยังมีทางรอดอยู่อีกหรือ ข้าทำได้เพียงเท่านี้เพราะท่านเป็นคนบังคับข้าเอง!”

นางรู้มาตั้งแต่เด็กว่าพ่อมีลูกสาวที่ล่วงลับไปแล้ว

ในห้องที่พ่อของนางอยู่มีภาพวาดของหยวนหนิงมากมาย รวมถึงมีสิ่งของของหยวนหนิงอยู่ทุกหนทุกแห่ง

นางอิจฉายิ่งนัก นางคิดว่าตราบใดที่นางพยายามอย่างหนักและแข็งแกร่งพอ พ่อก็จะลืมหยวนหนิงและมีเพียงนางในใจ

แต่ในวันนี้นางเพิ่งรู้ว่านางมิใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อ

ดังนั้นความพยายามทั้งหมดของนางจึงสูญเปล่า

นางไม่มีวันแข่งกับหยวนหนิงที่ตายไปแล้วได้

ราชาเผ่านอกด่านถอนหายใจ “ทุกอย่างเป็นทางเลือกของเจ้าเอง ไม่มีใครบังคับเจ้า”

“เมื่อเจ้าลอบสังหารเหยี่ยนหลัว ข้ายังให้โอกาสเจ้า”

“แต่เจ้ากลับทำให้ข้าผิดหวัง”

ราชาเผ่านอกด่านส่งสายตาให้แก่เหยี่ยนหลัว

เหยี่ยนหลัวจึงพาคนไปจับตัวหล่างชิ่น

ลู่หยิ่งพยายามต่อสู้สุดชีวิตเพื่อปกป้องหล่างชิ่น แต่ก็ถูกเหยี่ยนหลัวบีบคอจนคอหักตาย

ลั่วชิงยวนได้ยินเสียงนั้นอย่างชัดเจน นางรู้สึกหนาวสั่นไปตามกระดูกสันหลัง

หล่างชิ่นหนีมิพ้น

ถูกจับตัวได้ในทันที

เหยี่ยนหลัวจะฆ่านางในทันที แต่ลั่วชิงยวนรีบห้ามไว้

“ช้าก่อน!”

ลั่วชิงยวนมองไปที่ราชาเผ่านอกด่าน “ครั้งนี้หล่างชิ่นทำลายการเจรจา ฟู่เฉินหวนจึงได้เสนอเงื่อนไขใหม่นั่นคือต้องการชีวิตของหล่างชิ่น”

“หากท่านมิต้องการเก็บชีวิตหล่างชิ่นไว้ ท่านสามารถใช้หล่างชิ่นเป็นเครื่องต่อรองได้”

“แม้ว่าชนเผ่าต่าง ๆ จะถูกล้อมรอบอยู่ แต่ฝ่ายนั้นก็ยังมิได้ลงมือจริง ๆ การส่งตัวหล่างชิ่นไปอาจช่วยคลี่คลายวิกฤตินี้ได้”

ราชาเผ่านอกด่านได้ฟังดังนั้นจึงมองนางด้วยสายตาชื่นชม

แล้วพยักหน้า

“ดี เช่นนั้นก็ทำตามที่เจ้าว่า”