ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1064

ลั่วชิงยวนตัวแข็งทื่อ พร้อมมองเขาด้วยความตกตะลึง

นางเห็นดวงตาแดงก่ำของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใย

เสียงทุ้มต่ำของเขาดังขึ้น “ขอบคุณที่เหนื่อยนะ”

การที่จะรู้สาเหตุและอาการของเขาคงต้องใช้ความพยายามมากทีเดียว

ลั่วชิงยวนจับมือเขาแน่น แล้วมองด้วยสายตาแน่วแน่ “หม่อมฉันจะหาทางแก้ไขให้ได้เพคะ”

“ท่านรอหม่อมฉันอีกหน่อยเถิด”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้า “อืม”

มุมปากของลั่วชิงยวนเผยรอยยิ้มอ่อนโยน

รู้สึกดีใจที่คราวนี้เขามิไล่นางไป

“ท่านมิไล่หม่อมฉันไปแล้วหรือเพคะ?”

ฟู่เฉินหวนมองนางด้วยสายตาซับซ้อน แล้วหัวเราะเบา ๆ “หากข้าไล่เจ้าไป แล้วเจ้าจะไปหรือ?”

“ต่อไปนี้เจ้าอยากทำอะไรก็ทำเถิด”

“ตามใจเจ้า”

ลั่วชิงยวนเลิกคิ้วพูด “เช่นนั้นก็ตกลงกันแล้วนะเพคะ”

จู่ ๆ รถม้าก็หยุดลง

ทำให้ทั้งสองคนสะดุ้ง

“เกิดอะไรขึ้น?” ลั่วชิงยวนเปิดม่านขึ้นแล้วมองออกไป

กลับเห็นเงาร่างในชุดคลุมดำยืนขวางอยู่หน้ารถม้า

ใบหน้าครึ่งซีกที่คุ้นเคยนั่น

เหยียนหน่ายซิน

ในตลาดที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คน เหยียนหน่ายซินกล้าหาญจริง ๆ

นางขึ้นมาบนรถม้า

“ว่าอย่างไร? จะร่วมมือกับข้าหรือไม่?” เหยียนหน่ายซินถามด้วยรอยยิ้ม

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วมองนาง “เจ้ารู้เรื่องที่เกิดขึ้นหรือ?”

เหยียนหน่ายซินหัวเราะ “ข้ารู้ว่าลั่วเยวี่ยอิงอยู่กับไทเฮา”

นางหันไปมองฟู่เฉินหวนแล้วพูดว่า “ท่านอยากช่วยสตรีที่ท่านรัก ตอนนี้มีวิธีเดียวเท่านั้น!”

“แต่งงานกับคนตระกูลเหยียน”