ครั้นกลับตำหนักอ๋องแล้ว
หมายจะหารือกับฟู่เฉินหวนอีกครา แต่กลับทราบว่าฟู่เฉินหวนออกไปปฏิบัติภารกิจนอกเมืองแล้ว
นางจึงกลับเข้าไปในห้องของตน ตั้งใจจะศึกษาสรรพคุณของเห็ดเซียนญาณวารีอีกครั้ง ตราบใดที่สามารถควบคุมอาการป่วยของฟู่เฉินหวนได้ มิว่าจะช่วยเหลือลั่วเยวี่ยอิงได้หรือไม่ก็มิใช่เรื่องสำคัญ
ขณะนั้นซูโหยวมาถึงพอดี
“พระชายา”
“มีเรื่องอันใด?”
“เรื่องที่พระชายาให้ข้าไปสืบสวนนั้น ข้าได้สืบสวนเรียบร้อยแล้ว นี่คือคำให้การของทหารรักษาการณ์ในคืนนั้น ข้าได้ตรวจสอบทีละคนแล้ว ไม่มีคนทรยศขอรับ”
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว ไม่มีคนทรยศหรือ?
นางรับเอกสารที่ซูโหยวนำมาให้ “ดี ข้าจะลองตรวจดูอีกครั้ง”
“ขอรับ”
ลั่วชิงยวนนั่งบนเก้าอี้ จิบชาพลางอ่านคำให้การของแต่ละคน
จากคำให้การเหล่านั้น นางสามารถสรุปภาพรวมของการรักษาการณ์ในตำหนักอ๋องคืนนั้นได้
นางพิจารณาซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังคงรู้สึกว่ามีคนทรยศในตำหนักอ๋อง
มิเช่นนั้นจะมีใครสามารถลอบเข้าตำหนักอ๋องได้โดยรอดพ้นสายตาของทหารรักษาการณ์ไปได้
และสถานการณ์ครั้งนี้ก็คล้ายคลึงกับหลายครั้งก่อน
คือไม่มีใครพบเห็นคนร้ายเข้ามาเลย แต่กลับเห็นคนร้ายหลบหนี
เพียงแต่ตามไปมิทัน จึงให้คนร้ายหลบหนีออกจากตำหนักอ๋องไปได้
นอกจากคนในตำหนักอ๋องแล้วจะมีใครอีก?
แต่ซูโหยวได้ตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว กลับมิพบคนทรยศ!
จู่ๆ ลั่วชิงยวนก็มีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในสมอง
นางกำมือแน่นโดยมิรู้ตัว
จากนั้นวางเอกสารลง แล้วออกจากห้องไป
ที่บริเวณมิไกลจากลานบ้านนัก นางพบกับฟู่อวิ๋นโจว
“ชิงยวน”
ลั่วชิงยวนตกสะดุ้งเล็กน้อย “องค์ชายห้ามีธุระอะไรเพคะ?”
ฟู่อวิ๋นโจวมีสีหน้าลำบากใจ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งจึงพูดว่า “วันนี้จู่ ๆ เหตุใดเสด็จพี่จึงมาจับข้า เป็นเพราะไทเฮากระทำการอันใดหรือไม่?”
ลั่วชิงยวนพยักหน้า
จากนั้นพาฟู่อวิ๋นโจวไปนั่งที่ศาลาในสวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...