ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1074

“จริงสิ หม่อมฉันสืบเรื่องต้นเหตุของการสิ้นพระชนม์ของหมู่เฟยของท่านพบแล้วเพคะ”

จนถึงบัดนี้ ลั่วชิงยวนจึงได้เอ่ยปากเล่าความจริง

นางหยิบสมุดเล่มน้อยขึ้นมามอบให้กับฟู่เฉินหวน

ฟู่เฉินหวนเปิดอ่านอย่างพินิจพิเคราะห์ ยิ่งอ่านก็ยิ่งตระหนก

เมื่ออ่านจบก็กำหมัดแน่น “คนผู้นี้... เป็นคนแคว้นหลีหรือ?”

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “หม่อมฉันสงสัยว่าตระกูลเหยียนคงคิดการใหญ่มาแต่ต้น วางแผนหลอกลวงเขามาโดยตลอด”

แววตาดุดันคมกริบราวกับคมมีดของฟู่เฉินหวนฉายแววมุ่งสังหาร “ตระกูลเหยียน!”

ลั่วชิงยวนเห็นดังนั้นจึงกล่าวเสริม “เรื่องชาติกำเนิดของเซิ่งไป่ชวน ขอให้ท่านอ๋องช่วยปิดเป็นความลับด้วยเถิดเพคะ”

“เพราะอย่างไรเสีย เขาก็เป็นผู้บริสุทธิ์”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้า “ได้”

......

ฝ่ายไทเฮามิได้ติดใจเอาความเรื่องของลั่วเยวี่ยอิงอีก เพราะอย่างไรเสียลั่วเยวี่ยอิงก็ถูกนางคุมขังเป็นเวลานาน และแม้แต่นางเองก็มิอาจอธิบายถึงสาเหตุได้

ส่วนตระกูลเหยียนก็มิได้เคลื่อนไหวใด ๆ

ฟู่เฉินหวนขอพักงานราชการอยู่หลายวันเพื่อพักฟื้นร่างกาย โดยมิได้ติดใจเอาความเรื่องการลอบสังหารอีก

สองวันต่อมา ลั่วชิงยวนจึงได้ไปยังคุกใต้ดินเพื่อปล่อยตัวฟู่อวิ๋นโจว

“ชิงยวน” ฟู่อวิ๋นโจวรีบลุกขึ้นทันที

ลั่วชิงยวนเปิดประตูคุก “ท่านออกไปได้แล้ว”

นางโยนขวดหยกให้ฟู่อวิ๋นโจว “นี่คือยาถอนพิษเพคะ”

“เชิญท่านไปเถิด หม่อมฉันได้บอกกับท่านอ๋องแล้วว่าให้ท่านออกไปจากตำหนักอ๋อง จากนี้ไปจะได้สัมผัสกับใต้หล้าอันกว้างใหญ่ ท่านจะไปที่ใดก็ได้ตามใจปรารถนา”

ฟู่อวิ๋นโจวกำขวดหยกแน่น “ชิงยวน เจ้ายกโทษให้ข้ามิได้จริงหรือ?”

“อย่าพูดเรื่องไร้สาระอีกเลยเพคะ” ลั่วชิงยวนเอ่ยจบก็หันหลังเดินจากไป

ฟู่อวิ๋นโจวออกจากคุกใต้ดินแล้วกลับไปยังเรือนทักษิณา มินานนักซูโหยวก็พาผู้ใต้บัญชามาเร่ง

“องค์ชายห้า เก็บข้าวของแล้วก็ไปเสียเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่อวิ๋นโจวกำมือแน่น

ก่อนหน้านี้เขาถูกกักขังอยู่ที่นี่ ปรารถนาจะหนีไปให้พ้น

แต่บัดนี้เมื่อจะได้จากไปแล้ว ในใจกลับเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์