เมื่อฟู่เฉินหวนได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้ว
ตระหนักได้ว่าคนผู้นี้ตั้งใจล่อลวงเขามาที่นี่
“ข้ามิสนใจ” ฟู่เฉินหวนหันหลังเตรียมจะเดินจากไป
ลั่วฉิงรีบพูดขึ้น “มิสนใจจริงหรือ?”
“คืนนี้ท่านอ๋องเห็นว่าหล่างชิ่นมีอาการคล้ายใครหรือไม่เล่า?”
ฟู่เฉินหวนหยุดฝีเท้าทันที
ลั่วฉิงเห็นว่าเขาหยุดฝีเท้าก็รู้ว่าเขาคงทำเป็นมิสนใจเรื่องนี้มิได้
“ลั่วชิงยวนไปที่เผ่านอกด่านแล้วกลับมา หล่างชิ่นก็กลายเป็นเช่นนี้ ข้าจึงไปสอบสวนที่เผ่านอกด่านโดยเฉพาะ ผลปรากฏว่าพบความลับที่ไม่มีใครรู้”
“ข้าจำได้ว่าพระมารดาของท่านอ๋องเป็นองค์หญิงแห่งแคว้นหลี แล้วท่านอ๋องทราบหรือไม่เล่าว่ามารดาของลั่วชิงยวน เป็นนักบวชหญิงแห่งแคว้นหลี?”
ฟู่เฉินหวนได้ยินดังนั้น หัวใจก็สั่นสะท้าน
แล้วกำหมัดแน่น
ลั่วฉิงหัวเราะอย่างมีเลศนัย “ดูเหมือนลั่วชิงยวนจะมิได้บอกเรื่องนี้กับท่านอ๋อง”
“ดูเหมือนพวกท่านทั้งสองจะรักใคร่กันดี แต่กลับมีความลับที่ปกปิดซึ่งกันและกันอยู่มิน้อย”
“สิ่งที่สามารถควบคุมผู้คนได้ล้วนแต่เป็นสิ่งที่มารดาของลั่วชิงยวนคิดค้นขึ้น มารดาของนางยังมีความสัมพันธ์กับราชาเผ่านอกด่านด้วย จึงเก็บซ่อนความลับทั้งหมดไว้ในเผ่านอกด่าน”
“ดังนั้นลั่วชิงยวนจึงได้เป็นราชาเผ่านอกด่าน”
“ตอนนี้ท่านอ๋องคงเข้าใจแล้วกระมัง”
“ลั่วชิงยวนกลับมายังแคว้นเทียนเชวีย มิใช่เพื่อถอนพิษให้ท่านอ๋อง แต่เพื่อที่จะคิดค้นพิษที่ยังมิเสร็จสมบูรณ์ต่อไปต่างหาก”
“หล่างชิ่นเป็นหนูทดลองของนาง”
“และท่านอ๋องเองก็เช่นกัน”
“อีกเรื่องหนึ่งคือมารดาของลั่วชิงยวนเป็นเพื่อนสนิทกับเจ๋อเฉิง”
“เมื่อก่อนพระมารดาของท่านอ๋องกับมารดาของลั่วชิงยวนก็ติดต่อกันบ่อย เพราะพวกนางเป็นคนบ้านเดียวกัน”
“ท่านอ๋องมิเคยคิดหรือว่ามารดาของลั่วชิงยวนเป็นคนทำร้ายพระมารดาของท่านอ๋องหรือไม่?”
“ตอนนี้ท่านอ๋องถูกพิษควบคุม เป็นเพราะมารดาของลั่วชิงยวนหรือไม่?”
คำพูดต่อเนื่องกันนี้ทำให้สมองของฟู่เฉินหวนแทบจะระเบิด
เขากำหมัดแน่น แล้วตะโกนด้วยความโกรธ “หยุดพูด!”
“เจ้าตั้งใจบอกเรื่องนี้กับข้า ก็เพื่อที่จะยุยงให้ข้ากับลั่วชิงยวนแตกหักกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...