ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วมองหล่างมู่อย่างช่วยมิได้
“หล่างมู่ เจ้ากลับไปก่อนเถิด ข้าจะไปทำธุระก่อน” ลั่วชิงยวนหันหลังวิ่งไป
หล่างมู่ถือลูกถังหูลู่สองไม้วิ่งตามไปสองสามก้าว “พี่หญิง ท่านจะไปที่ใด? ไฉนมิพาข้าไปด้วยเล่า?”
ลั่วชิงยวนมิได้ใส่ใจ รีบวิ่งออกจากถนนไปแล้ว
เมื่อไปเปลี่ยนอาภรณ์ที่หอฝูเสวี่ยแล้ว นางจึงไปที่ร้านอย่างเงียบเชียบ
เมื่อไปถึงลานด้านหลังก็พบกับซ่งเชียนฉู่ที่กำลังแบกตะกร้ากลับมาจากประตูหน้า
ท่าทางดูรีบร้อนนัก
“ท่านมาพอดี ท่านเห็นประกาศบนถนนหรือไม่? องค์จักรพรรดิจะเชิญท่านเข้าวังเพื่อแต่งตั้งท่านเป็นมหาปราชญ์!” ซ่งเชียนฉู่ส่งประกาศให้
“นี่เป็นประกาศที่ติดอยู่ที่ประตูร้านเรา”
“มิกี่วันที่ผ่านมา ข้าออกไปเก็บสมุนไพร พวกเขาคงจะมาหาท่าน แต่ไม่มีใครอยู่จึงติดประกาศไว้”
“จะทำอย่างไรดี?”
ซ่งเชียนฉู่ก็ตกตะลึงเช่นกัน
ลั่วชิงยวนรับประกาศมาดูอีกครั้ง ในนั้นยังเขียนด้วยว่าให้นางเข้าวังหลวงเพื่อทำนายชะตาของแคว้นเทียนเชวีย
แล้วแต่งตั้งเป็นมหาปราชญ์
ซ่งเชียนฉู่ถอนหายใจ “ข้าคิดว่าครั้งนี้ ตัวตนของท่านคงจะปกปิดมิได้แล้ว”
“คอยดูกันต่อไปเถิด” ลั่วชิงยวนยังมิรู้ว่าจะบอกฟู่เฉินหวนอย่างไร
เพราะฟู่เฉินหวนมองฉู่ลั่วเป็นดั่งพี่น้องของเขา...
ลั่วชิงยวนรอจนถึงเวลาเย็น เมื่อฟ้ามืดแล้วจึงกลับไป
เมื่อออกจากประตูหลังกลับถูกเงาร่างสีดำในตรอกมืดขวางทางไว้
“ท่านเซียนฉู่ ท่านทำให้ข้าต้องรออยู่นานนัก”
ใต้ผ้าคลุมสีดำ มีเสียงหญิงสาวที่คุ้นเคยดังขึ้น
ปรากฏว่าเป็นลั่วฉิง
ลั่วชิงยวนหยุดชะงักเล็กน้อย แล้วมองนางด้วยความระมัดระวัง “เจ้าเป็นใคร”
ลั่วฉิงหัวเราะ “ข้าเขียนจดหมายทิ้งไว้ให้ท่านเซียนฉู่ ท่านเซียนฉู่คงจะเห็นแล้ว”
มิใช่ความหมายของการช่วยเหลือกันเลย
“ข้าจะมิร่วมมือกับเจ้า”
“เจ้าขู่ข้าไปก็ไม่มีประโยชน์”
ลั่วชิงยวนหันหลังจากไปอย่างเย็นชา
ดูเหมือนว่าลั่วฉิงจะได้รับบาดเจ็บสาหัส บาดแผลยังมิหายดี ถึงแม้ว่าฝีมือการต่อสู้จะยังคงแข็งแกร่ง แต่ทักษะที่นางถนัดนั้นกลับอ่อนแอลงมาก
ดังนั้นจึงต้องรีบหาพันธมิตร นางจึงเลือกฉู่ลั่ว
แต่โชคมิดี นอกจากนางจะมิใช่ฉู่ลั่วแล้ว นางยังเป็นลั่วชิงยวนอีกด้วย จึงจะมิร่วมมือกับลั่วฉิงอย่างเด็ดขาด
เสียงของลั่วฉิงดังขึ้นอย่างมิพอใจ “ท่านเซียนฉู่ควรคิดถึงผลที่ตามมาให้ดี!”
ลั่วชิงยวนมิได้ใส่ใจ
ลั่วฉิงมีแววตาเย็นชา แล้วจากไปด้วยความโกรธ
เหตุผลที่นางต้องการร่วมมือกับฉู่ลั่ว เป็นเพราะนอกจากฉู่ลั่วจะสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้แล้ว ยังมีซ่งเชียนฉู่เป็นกุญแจสำคัญอีกด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...