ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1135

ทั้งสองแวะเก็บผลไม้ระหว่างทาง เผื่อมีโอกาสจะนำไปให้พวกซ่งเชียนฉู่ด้วย

มินานอาเสินก็กลับมา

ลั่วชิงยวนมอบห่อสมุนไพรชุดที่สองให้

ทั้งสองคนรีบเปลี่ยนที่ซ่อนอีกครั้ง

คนพวกนั้นมิลงจากเขา ยังคงค้นหาไปทั่ว

บางครั้งลั่วชิงยวนกับหล่างมู่ก็เผชิญหน้ากับศัตรู แต่พวกเขาก็สามารถจัดการได้อย่างเงียบเชียบ แล้วหนีไป

จากนั้นก็ยังวนเวียนอยู่บนเขา

ค่อย ๆ ส่งห่อสมุนไพรออกไปจนหมด

ในป่าแห่งหนึ่ง เฉินชีเดินมามองศพที่นอนอยู่บนพื้นด้วยสายตาเย็นชา

“นายท่าน พวกมันหนีไปอีกแล้ว ทั้งสองคนมีฝีมือ จะเพิ่มกำลังคนหรือไม่ขอรับ?”

เฉินชีหรี่ตาครุ่นคิด ดวงตาเป็นประกาย มุมปากพลันแสยะยิ้ม “สตรีผู้นี้ช่างน่าสนใจ”

“เรียกคนทั้งหมดมา”

“ข้าต้องการตัวนาง!”

ผู้ใต้บังคับบัญชาตกใจ “ทั้งหมดเลยหรือขอรับ? แต่พวกเขายังมีภารกิจอื่น”

เฉินชีกล่าวเสียงเย็น “เหยี่ยวตัวนั้นบินลงเขาหลายครั้ง คาบอะไรบางอย่างไปด้วย น่าจะเป็นห่อยา”

“เจ้าจิ้งจอกเฒ่าซ่งอวี่ยังมีสมุนไพรอยู่ ตอนนี้จะขัดขวางก็มิทันแล้ว ภารกิจของพวกมันต้องล้มเหลว”

“ยิ่งกว่านั้น ข้าสนใจนางมากกว่าชีวิตพวกต่ำต้อยเหล่านั้น”

ดวงตาของเฉินชีเป็นประกาย “ส่วนคนที่เหลือต้องซ่อนอยู่ในสำนักแน่ ค้นให้ทั่ว! ต่อให้ต้องขุดดินลึกสามฉื่อ[footnoteRef:0]ก็ต้องหาให้เจอ!” [0: 1 ฉื่อ ประมาณ 3.33 เดซิเมตร (หนึ่งเดซิเมตร เท่ากับ สิบเซนติเมตร)]

“ขอรับ!”

ลั่วชิงยวนกับหล่างมู่ย้ายไปที่ซ่อนใหม่แล้วหลบอยู่พักหนึ่ง

ตอนนี้ส่งห่อสมุนไพรไปหมดแล้วก็น่าจะช่วยชะลอโรคระบาดได้แล้ว

นางเขียนในจดหมายแล้วให้เผยแพร่ตำรับยานี้ไปทั่วทุกหมู่บ้านและส่งไปยังเมืองใกล้เคียง

จากนั้นให้เตรียมรวบรวมสมุนไพร

ดังนั้นลั่วชิงยวนจึงมิกังวลเรื่องบนเขาแล้ว

ตอนนี้ต้องหาทางออกจากที่นี่