สรุปตอน บทที่ 1140 – จากเรื่อง ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย โดย GoodNovel
ตอน บทที่ 1140 ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย โดยนักเขียน GoodNovel เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
หล่างมู่กับเซียวชูเห็นดังนั้นก็รีบเข้าไปช่วยลั่วชิงยวน แล้วพานางวิ่งหนีไป
แต่เฉินชีก็ตามมาทันอย่างรวดเร็ว กระบี่พิชิตมารคมกริบทรงพลังยากจะต้านทาน
แม้จะสามรุมหนึ่งก็ยังเอาชนะได้ยาก
แล้วคนอื่น ๆ ก็ตามมาล้อมพวกเขาไว้ได้
เฉินชีหยุดมือ มองพวกเขาอย่างสนใจ “หนีไปได้แล้วยังกลับมาหาที่ตายอีกรึ?”
“อย่าหาว่าข้าใจร้ายแล้วกัน”
ลั่วชิงยวนพยายามต่อต้าน แต่ก็รู้ว่าหนีมิพ้น
จึงลองเจรจากับเฉินชี
“ข้าจะมิหนีแล้ว เจ้าปล่อยพวกเขาไป”
เฉินชีเป็นคนบ้า หากเซียวชูกับหล่างมู่ตกไปอยู่ในมือเขาคงมีจุดจบที่น่าอนาถ
“เจ้าแน่ใจหรือว่าจะมิหนี?” เฉินชีเลิกคิ้วถาม
“ข้ารับรอง”
เฉินชีโบกมือ คนข้างล่างก็หยุด
หล่างมู่ดึงแขนลั่วชิงยวน “พี่หญิง!”
ลั่วชิงยวนตบบ่าเขา “มิต้องห่วง”
“พวกเจ้าไปก่อนเถิด”
ลั่วชิงยวนส่งสายตาให้เซียวชู
เซียวชูเข้าใจ รีบพาหล่างมู่หนีไป
“อย่ากลับมาอีก!” ลั่วชิงยวนกำชับ
หล่างมู่กัดฟันวิ่งตามเซียวชูไป
ลั่วชิงยวนหันไปหาเฉินชี “เจ้าห้ามส่งคนไปจับพวกเขา!”
เฉินชียกยิ้มเย็นชา “เหตุใดข้าต้องฟังเจ้า?”
“เจ้ามิฆ่าข้า แสดงว่าข้ามีประโยชน์กับเจ้า หากเจ้ากล้าจับพวกเขา ต่อให้ต้องตาย ข้าก็จะมิยอมให้เจ้าบรรลุเป้าหมาย” ลั่วชิงยวนกล่าวด้วยสายตาเย็นชา
เฉินชีเป็นคนบ้า ทว่าหากเขายังยอมนาง แสดงว่านางต้องมีประโยชน์กับเขา
มิเช่นนั้นเขาคงไม่มีความอดทนเช่นนี้
เฉินชีหัวเราะ มองนางด้วยความสนใจ “ได้ ข้าสัญญาว่าจะมิจับพวกเขา”
เขาเดินเข้ามาใกล้ แล้วมองลงมาที่ลั่วชิงยวน “ข้ามีวิธีปราบพยศสาวงามมากมาย มิจำเป็นต้องใช้คนอื่นขู่”
ลั่วชิงยวนรู้สึกไร้พลังต่อต้าน ความสามารถทั้งหมดของนางล้วนมาจากแคว้นหลี นางรู้จักเฉินชี เฉินชีก็รู้จักนางเช่นกัน
เฉินชีจับแขนนางเดินต่อไป
ลั่วชิงยวนสะบัดมือเขาออก “ข้าเดินเองได้!”
เฉินชีมิบังคับ เมื่อเห็นลั่วชิงยวนโกรธ เขากลับรู้สึกพอใจ
จากนั้นก็ปีนป่ายขึ้นไปบนภูเขา ดูเหมือนพวกเขาจะเดินวนเวียนในป่าอย่างไร้จุดหมาย
แต่ลั่วชิงยวนรู้ดีว่าพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปแคว้นหลี
กลางวันเร่งเดินทาง กลางคืนพักในป่า ลั่วชิงยวนมิกล้านอนเพราะต้องการหาทางหนี
แต่เฉินชีก็มินอนเช่นกัน
เขากอดอกยืนพิงต้นไม้จ้องมองนางตลอดทั้งคืน
ในความมืดมิด ดวงตาคู่นั้นจ้องมองนางทำให้นางขนลุก
เฉินชีสามารถอดนอนได้เจ็ดวันเจ็ดคืน ลั่วชิงยวนจึงมิกล้าทำอะไร
แต่นางรู้ว่าอาเสินแอบตามนางมาจากระยะไกล
เดินทางในป่าเขาเป็นเวลาห้าวัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...