เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1159

ความรู้สึกขมขื่นกัดกินหัวใจ

หากครั้งนั้นเขามิได้หลอกลวงลั่วชิงยวน หากเขาจริงใจต่อนางตั้งแต่แรก ผลลัพธ์คงต่างออกไป...

......

ท่ามกลางพายุหิมะ

ร่างไร้วิญญาณของลั่วเยวี่ยอิงถูกโยนทิ้งไว้ในสุสานไร้ญาติ

ปราศจากพิธีกรรมฝังศพใด ๆ ทิ้งแล้วก็จากไปเลย

ในเงามืดมีเงาดำทะมึนสะกดรอยตามเงียบ ๆ มาจนถึงสุสาน

รอจนคนพวกนั้นจากไป ลั่วฉิงจึงรีบวิ่งเข้ามาดู

ตรวจสอบแล้วพบว่าลั่วเยวี่ยอิงสิ้นใจแล้วจริง ๆ

เมื่อมองบาดแผลที่หน้าอกของศพ ลั่วฉิงก็ตกใจ นี่คือรอยแผลจากเขี้ยวเหล็ก

ฟู่เฉินหวนช่างเหี้ยมหาญนัก เขาใช้วิธีนี้ฆ่าคน มิกลัวตายบ้างหรืออย่างไร!

น่าเสียดาย ลั่วเยวี่ยอิงเป็นหมากที่ดี แต่กลับต้องตายไปเสียแล้ว

แต่ก็ต้องโทษที่นางโง่เอง

ลั่วฉิงกำลังจะจากไปด้วยความมิพอใจ

แต่แล้วก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ จึงหันกลับมามองศพของลั่วเยวี่ยอิง

นัยน์ตาฉายแววเย็นชา

แล้วค่อย ๆ เดินไปนั่งยอง ๆ ข้างศพ จากนั้นกัดฟันแน่นโผเข้าหาศพ แล้วกัดกินเนื้ออย่างบ้าคลั่ง

เลือดจากศพสาดกระเซ็น

น่าสยดสยองยิ่งนัก

มีคนเดินผ่านมาพอดี เมื่อเห็นเงาร่างคุกเข่ากัดกินศพอยู่ไกล ๆ ก็ตกใจจนทิ้งของในมือ แล้ววิ่งหนีไป

ลั่วฉิงได้ยินเสียงจึงหันกลับไปมอง

ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยเลือดและเศษเนื้อ

นางยกมือขึ้นเช็ดหน้า แล้วกลืนเนื้อที่อยู่ในปากลงคอ รู้สึกคลื่นไส้อยากอาเจียน

นางรีบปิดปาก แล้วลุกขึ้นวิ่งหนีไป

......

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย