เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1220

ลั่วฉิงรีบกลับไปที่ตำหนัก ค้นหาทั่วทุกซอกทุกมุมแต่ก็มิพบลั่วชิงยวน

นางขมวดคิ้ว ลั่วชิงยวนถูกซ่อนไว้ที่ใดกันแน่!

กลยุทธ์จักจั่นลอกคราบนี้เป็นฝีมือของลั่วชิงยวนเอง หรือฟู่เฉินหวนเป็นผู้บงการ?

หากเป็นฟู่เฉินหวน แล้วเขาคิดจะทำอะไร!

ลั่วฉิงออกจากตำหนักอ๋องด้วยความโกรธ และส่งคนไปเฝ้าประตูหน้าและประตูหลังของตำหนักอ๋องไว้

หากลั่วชิงยวนปรากฏตัว ต้องจับนางให้ได้ในทันที!

ในเมื่อเฉินชีไปซีหลิงแล้ว ก็ต้องสู้กับฟู่เฉินหวนจนตายไปข้างหนึ่ง มีเพียงช่วงเวลานี้เท่านั้นที่สามารถจับลั่วชิงยวนได้ มิเช่นนั้นก็จะไม่มีโอกาสอีก!

......

ลั่วชิงยวนถูกกัดจนสะดุ้งตื่น

ความเจ็บปวดที่ข้อเท้าทำให้นางสะดุ้งตื่น นางลืมตาขึ้นอย่างงุนงง เมื่อพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งก็เห็นงูนอนขดอยู่ข้างเท้าของนาง และกัดนางเข้า

ทันทีที่รู้สึกตัว นางก็รู้สึกเจ็บปวดที่ท้องอย่างรุนแรง

นางก้มลงมองใต้แสงสลัว เมื่อเห็นเลือดไหลนองพื้นใต้ชายกระโปรงก็ตกใจสุดขีด

ขณะที่ลูบท้อง น้ำตาของลั่วชิงยวนก็ไหลริน

ไม่มีแล้ว!

ไม่มีลูกแล้ว!

เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?

ลั่วชิงยวนมิรู้ว่าตัวเองสลบไปนานเท่าใด แต่นึกถึงคืนที่ถูกขังไว้ ยาที่ฟู่เฉินหวนกรอกให้นาง!

เป็นเขา!

เขาถึงกับมิยอมรับลูกคนนี้!

ลั่วชิงยวนกำมือแน่นจนข้อนิ้วซีดขาว

นางต้องออกไปจากที่นี่!

แต่เมื่อพยายามลุกขึ้นกลับรู้สึกอ่อนแรง ความเจ็บปวดในช่องท้องทำให้นางยืดตัวตรงมิได้

ทันใดนั้นนางก็พบว่าในห้องลับนี้มีของเพิ่มขึ้นมาโดยมิรู้ตัว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย