ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1223

หัวใจของลั่วชิงยวนกระตุก แต่มิส่งเสียง ได้ยินลั่วฉิงยืนอยู่ข้างนอกครู่หนึ่งก็จากไป

แต่ประตูห้องเปิดอยู่ ลั่วชิงยวนมองเห็นแสงสว่างจากด้านนอก ในที่สุดก็ได้เห็นแสงที่แตกต่างจากแสงเทียน

แต่ทันใดนั้น นางก็ได้กลิ่นไหม้

และเห็นไฟลุกไหม้จากด้านนอกบ้าน

ไฟลุกลามอย่างรวดเร็ว มินานลั่วชิงยวนก็ได้กลิ่นควันไฟ

เปลวเพลิงกำลังแผดเผาเรือนหลังนี้

ลั่วชิงยวนรีบนำน้ำมาชุบผ้าห่มแล้วอุดช่องว่างเพื่อป้องกันมิให้ควันลอยเข้ามา

ฟู่เฉินหวนอาจจะมิสนใจชีวิตของนาง แต่เมื่อเรือนไฟไหม้ก็ต้องให้คนมาช่วยดับไฟ

เพียงแค่นางยืนหยัดต่อไป ไฟก็จะมิลามเข้ามา อีกสักพักก็คงจะดับแล้ว

แต่ไฟกลับยิ่งลุกไหม้รุนแรงขึ้น

ผู้คนในตำหนักพบเห็นเข้าจึงรีบมาช่วยกันดับไฟ

จือเฉาได้ยินข่าวจึงรีบมา แล้วเห็นไฟไหม้ในเรือนนั้นเหมือนกับครั้งก่อนไม่มีผิด

นางร้อนใจมาก

พระชายายังอยู่ข้างใน!

นางรีบไปตักน้ำดับไฟกับคนอื่น ๆ

ท่ามกลางความวุ่นวาย ลั่วฉิงแอบซ่อนตัวอยู่ในที่มืด ไม่มีใครสังเกตเห็นนาง

แน่นอนว่านางต้องรอ รอลั่วชิงยวนออกมา

ครั้งนี้มิว่าอย่างไรก็จะมิปล่อยให้ลั่วชิงยวนหนีไปได้!

“แค่ก แค่ก แค่ก แค่ก...” ลั่วชิงยวนพิงกำแพง ควันที่ลอยเข้ามาตามช่องทำให้รู้สึกอึดอัดมาก

แต่ตอนนี้นางอยากออกไปก็ออกไปมิได้

ที่นี่เป็นกำแพงที่ปิดตาย หน้าต่างไม้มีขนาดเล็กมากจนออกไปมิได้

นางรีบไปปลุกฉู่จิ้งที่กำลังหลับ “ตื่น! ไฟไหม้อีกแล้ว ตอนนี้เจ้ารีบหนีไปยังทัน”

ฉู่จิ้งตื่นจากการหลับใหล เมื่อแลบลิ้น แล้วพบว่าไฟไหม้ก็โกรธมาก “ใครมารบกวนการนอนของข้าอีกแล้ว?!”

เมื่อไฟด้านนอกถูกดับไปบ้างแล้ว จือเฉาก็ตัดสินใจเอาเสื้อผ้าชุบน้ำแล้วพุ่งเข้าไป