ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1248

ลมพัดกระโชกแรง

ความสงบในยามราตรีราวกับถูกกำจัดไปอย่างรุนแรง พลังที่แปลกประหลาดบุกรุกเข้ามา

เมื่อความรู้สึกมิสงบบันดาลขึ้น ลั่วชิงยวนก็ตื่นขึ้นทันที

แต่ก็สายไปแล้ว มีเสียงหัวเราะของบุรุษดังมาจากในความมืด ในวินาทีต่อมาไหล่ของลั่วชิงยวนก็ถูกจับ แล้วลากออกไปจากห้อง

ลั่วชิงยวนถูกโยนลงพื้นอย่างแรง รู้สึกเจ็บปวดไปทั่วทั้งร่าง

มีคนก่อไฟไว้ในลาน คนชั่วร้ายทั้งเก้าคนกำลังนั่งเล่นอยู่ในลาน

นอกจากชายคนหนึ่งที่กำลังอ่านหนังสือ คนอื่น ๆ ต่างจ้องมองลั่วชิงยวน

ตู้เฟิงเฉินนั่งยอง ๆ จิกผมของลั่วชิงยวนเพื่อให้นางแหงนหน้าขึ้น

“โอ้โห ครั้งนี้ส่งสาวงามที่อ่อนแอมาให้พวกเรา จุ๊ จุ๊...”

ตู้เฟิงเฉินมีใบหน้าที่ค่อนข้างดูดี แต่แววตาบ่งบอกถึงความเจ้าชู้

โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้นที่มองลั่วชิงยวนราวกับจะกลืนกิน ช่างน่าขนลุก

“คิดหรือว่าครั้งนี้ข้าจะยอมพวกเจ้า ใครจะมาก่อน?” ตู้เฟิงเฉินถามอย่างใจร้อน

คนอื่น ๆ มิพูด ตู้เฟิงเฉินหัวเราะเบา ๆ “เรื่องดี ๆ เช่นนี้ยังมิกระตือรือร้นกันอีกรึ? เช่นนั้นข้าก็มิเกรงใจแล้ว”

กล่าวจบก็ใช้นิ้วเชยคางของลั่วชิงยวน “เช่นนั้นข้าจะเป็นคนแรกที่ได้สนุกเอง”

จากนั้นคว้าคอเสื้อของลั่วชิงยวน แล้วฉีกออกอย่างแรง

แคว่ก!

ชุดของนางขาดออก

ทำให้ผิวแผ่นหลังสัมผัสกับอากาศเย็น

ลั่วชิงยวนมีน้ำตาคลอเบ้า นางตื่นตระหนก สายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“อย่า...”

เสียงสะอื้นของนางราวกับจะร้องไห้ออกมา

มีเสียงคนหัวเราะ “นี่คงจะเป็นนักบวชหญิงที่เพิ่งออกมาฝึกฝนกระมัง ถึงได้กล้ามาที่ค่ายระดับเทียน ช่างอวดดีนัก”

ตู้เฟิงเฉินกลับแสยะยิ้มอย่างผู้มีชัย มองใบหน้าที่ตื่นตระหนกของลั่วชิงยวน “ข้าชอบแบบนี้”