ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1251

แต่ที่นี่มิได้มีแค่หงไห่คนเดียว

ยังมีคนชั่วร้ายอีกหลายคน

เมื่อพวกเขาลงมือ ลั่วชิงยวนก็ถูกรุมซ้อมจนไร้ทางสู้

สุดท้ายก็ถูกหงไห่จับตัวได้ และถูกกดร่างลงกับพื้นแน่น

หงไห่หยิบมีดเล่มใหญ่ออกมา ซึ่งยังคงมีคราบเลือดแห้งกรังติดอยู่

“ให้ข้าดูหน่อย จะตัดมือข้างไหนก่อนดี?”

หงไห่พูดพลางจับข้อมือของนางกดลงพื้น

ใบมีดคมกริบวางลงบนข้อมือของนางและเคลื่อนไหวไปมาดูว่าจะกรีดตรงไหนดี

“ข้างนี้แหละ”

เมื่อเห็นว่าหงไห่จะลงมือแล้ว ลั่วชิงยวนก็ร้อนใจ พยายามดิ้นรนแต่ก็ดิ้นมิหลุด

จนกระทั่งเงยหน้าขึ้นมองโฉวสือชีเดินผ่านมา ในที่สุดเขาก็ปิดตำรา

ตำราที่คุ้นเคยเล่มนั้นทำให้ลั่วชิงยวนตกใจ

อาคมนักบวชหญิง!

ในขณะที่หงไห่กำลังจะฟันลงมา ลั่วชิงยวนก็ตะโกนด้วยความร้อนใจ—

“ข้าแก้ยันต์ผนึกวิญญาณได้!”

โฉวสือชีตกใจ รีบหันกลับมาตะโกน “หยุด!”

หงไห่ก็หยุดมือทันที

เขาปักมีดลงพื้นแล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้าแก้ยันต์ผนึกวิญญาณได้รึ?”

“เจ้าเป็นแค่นักบวชหญิงที่เพิ่งมา เจ้าจะแก้ได้อย่างไร”

“พวกข้าจับนักบวชหญิงมามากมาย ไม่มีใครแก้ได้สักคน”

“หากเจ้ากล้าหลอกลวงพวกข้า ข้าจะหั่นเจ้าเป็นชิ้น ๆ!”

ลั่วชิงยวนรีบกล่าว “ข้าทำได้จริง ๆ”

“ข้ามิเหมือนพวกนาง”

นางเคยเป็นถึงนักบวชหญิงระดับสูง

โฉวสือชีเงียบไป แล้วจึงตอบด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด “ข้าจะลองก่อน”

หงไห่รีบห้าม “มิได้! ลองแล้วจะตาย! หัวหน้าเองก็ตายเพราะแบบนี้!”

ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว ที่แท้คนที่ตายคือหัวหน้าของพวกเขา และตายเพราะลอง มิใช่ถูกหงไห่ฆ่าหรอกหรือ?

มิแปลกใจเลยที่บนศพไม่มีร่องรอยการต่อสู้ ดูเหมือนว่าจะยอมตายจึงมิได้ขัดขืน

เพื่อหลอกผู้คุม หงไห่จึงตัดแขนขาของเขาหลังจากที่เขาตายแล้ว

ลั่วชิงยวนมองโฉวสือชี “วิธีทดลองของพวกเจ้าคือฆ่าคนคนนี้ เพื่อดูว่าวิญญาณของเขาจะถูกขังอยู่ในร่างหรือไม่งั้นหรือ?”

“ช่างโง่เขลานัก”

หงไห่โกรธ “เจ้าพูดว่ากระไรนะ!”

โฉวสือชีกลับใจเย็น ห้ามหงไห่ไว้

เขามองลั่วชิงยวน “แล้ววิธีของเจ้าต้องทำอย่างไร?”

ลั่วชิงยวนยกยิ้มมุมปาก “ถอดอาภรณ์ออก!”