ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1254

โฉวสือชีได้ยินดังนั้นก็มองนางด้วยความตกใจ

“นักบวชหญิงหรือ?!”

ลั่วชิงยวนมีสีหน้าสงบนิ่ง กล่าวอย่างใจเย็น “ใช่ มีเพียงข้าได้เป็นนักบวชหญิงเท่านั้น ข้าจึงจะสามารถยกเลิกกฎและระเบียบที่มิยุติธรรมและช่วยคนที่พวกเจ้าอยากช่วยได้”

“มิเช่นนั้นถึงแม้ว่าพวกเจ้าจะฆ่าคนไปมากเท่าใด ภายใต้กฎระเบียบนี้ก็ยังคงมีคนมากมายถูกใส่ร้าย ถูกบังคับให้เป็นทาสเหมือนเดิม”

หลังจากที่โฉวสือชีฟังจบก็รู้สึกหวั่นไหว

เพียงแต่ยังมองลั่วชิงยวนด้วยความมิวางใจ “เจ้าทำได้จริงหรือ?”

“แน่นอน มิเช่นนั้นข้าจะมาที่นี่เพื่ออะไร?”

โฉวสือชีมองหญิงสาวตรงหน้า เห็นได้ชัดว่านางอ่อนแอและซีดเซียวราวกับจะตายได้ทุกเมื่อ

กลัวว่าหากร่วมมือกับนาง นางจะตายก่อนที่การใหญ่จะสำเร็จ

แต่แววตาและน้ำเสียงที่หนักแน่นนั้นกลับทำให้น่าเชื่อถืออย่างบอกมิถูก

เห็นว่าโฉวสือชียังคงลังเล ลั่วชิงยวนจึงหยิบเข็มทิศอาณัติสวรรค์ออกมา

แล้วใช้สายตาชี้ไปทางตู้เฟิงเฉินที่อยู่บนพื้น

“ข้าเห็นอดีตของเขา”

“เหตุผลของการมีอยู่ของทาสเป็นสิ่งที่ข้ามิคาดคิด ครอบครัวของเขาถูกทำร้าย แต่มิใช่เหตุผลอันชอบธรรมที่ทำให้เขาทำร้ายผู้บริสุทธิ์ได้”

“เขาต่างจากผู้กระทำความผิดตรงไหน? ยิ่งเลวร้ายกว่าร้อยเท่า”

“ข้ามิเสียใจที่ฆ่าเขา”

“แต่โฉวสือชี เจ้าแค่ขโมยของ มิได้ทำชั่วร้ายหนักหนา เจ้ากับตู้เฟิงเฉินมีความแตกต่างกัน แสดงว่าในใจของเจ้าต้องการความยุติธรรม มิอยากแลกด้วยเลือดมากมาย”

“ใช่หรือไม่?”

“ข้าคิดว่าความเชื่อของเจ้าต่างจากคนอื่น ๆ”

“พวกเขาอาจจะมิเห็นด้วยกับเจ้า แต่ข้ามิเพียงแต่เห็นด้วยกับเจ้า ข้ายังสามารถช่วยเจ้าได้ด้วย”

ลั่วชิงยวนพิงขอบเตียงด้วยความอ่อนแรง

แต่สีหน้าหาได้ดูเหมือนคนอ่อนแอไม่

ดวงตาของโฉวสือชีลุกโชน เขาในตอนนั้นราวกับเห็นวิญญาณที่แข็งแกร่งในร่างกายอันบอบบาง

แววตาของโฉวสือชีหนักแน่นขึ้นมาทันที

“ตกลง”

“ข้ายอมเสี่ยง”

กล่าวจบ โฉวสือชีก็หยิบกล่องไม้ที่สวยงามออกมาจากอกเสื้อมามอบให้ลั่วชิงยวน