ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1259

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ด้วยความอ่อนแรง

เวินซินถงบอกว่า นางพยายามอย่างหนักกว่าจะขึ้นมาถึงตำแหน่งนักบวชหญิงได้

นางเป็นภัยคุกคามต่อเวินซินถง ดังนั้นเวินซินถงจึงต้องการฆ่านาง

เหตุใดกัน นี่มิใช่ศิษย์น้องในความทรงจำของนาง

ศิษย์น้องมีความสามารถน้อยกว่านาง แต่ก็เป็นคนขยัน ขี้เล่นและไร้เดียงสา

ศิษย์น้องที่พบในวันนี้ต่างจากคนในความทรงจำของนางโดยสิ้นเชิง

ขณะกำลังคิดถึงเรื่องนี้ เฉินชีก็เข้ามาใกล้

“เจ้าทำได้เร็วกว่าเวลาที่ข้าตั้งไว้”

“อาเหลาสมกับเป็นอาเหลา นักบวชหญิงอันดับหนึ่งของแคว้นหลี!”

เฉินชีใช้มือยันเก้าอี้ มองลั่วชิงยวนด้วยแววตาที่ลุกโชน

ลั่วชิงยวนมิได้มองเขา นางนั่งอาบแดดพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง

“ข้าทำเต็มที่แล้ว ต่อไปก็ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว”

เฉินชีหัวเราะเบา ๆ “วางใจเถิด หลังจากวันนี้ เจ้าจะมีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองหลวง”

“การได้ครองตำแหน่งนักบวชหญิงเป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น”

ลั่วชิงยวนได้ยินดังนั้นก็หันไปมองเขา “ห้ามทำร้ายเวินซินถง”

“ตอนนี้นางเป็นนักบวชหญิง หากเจ้าอยากเป็นนักบวชหญิงก็ต้องฆ่านางสิ” เฉินชีโหดเหี้ยม

“ข้ารู้ความสามารถของนางดี นางสู้ข้ามิได้หรอก มิจำเป็นต้องฆ่านาง”

“เจ้าห้ามทำร้ายนางเด็ดขาด!” ลั่วชิงยวนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ในที่สุดเฉินชีก็ยอม “ก็ได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเจ้า ท่านนักบวชหญิง”

หนึ่งวันต่อมา

ชื่อของลั่วชิงยวนโด่งดังไปทั่วเมืองหลวง แม้แต่ราชวงศ์และตระกูลนักบวชหญิงต่างก็ทราบข่าวนี้

ทุกคนรู้ว่าวายร้ายทั้งสิบคนเป็นใคร

มิเคยมีใครปราบพวกเขาได้ แต่ลั่วชิงยวนกลับทำได้