ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1260

ลั่วฉิงคิดว่าเมื่อฟู่เฉินหวนถูกควบคุม เขาจะต้องมาช่วยนางแน่นอน

แต่ร่างที่อยู่ใต้ชายคากลับยันกำแพง แล้วเบือนหน้าหนี

ฟู่เฉินหวนพยายามอดกลั้นความเจ็บปวด เขาถอยหลังไปสองก้าวด้วยสีหน้าซีดเผือด

“ท่านอ๋อง ท่านกลับไปเถิด อย่าดูเลยพ่ะย่ะค่ะ อยู่ที่นี่มีแต่จะเจ็บปวด” ซูโหยวเตือน

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว “ข้ามิวางใจ”

“ต้องจับลั่วฉิงให้ได้! ต้องฆ่านาง!” ภัยร้ายนี้มิอาจเก็บไว้ได้!

ซูโหยวพยักหน้า “วางพระทัยเถิดท่านอ๋อง! กระหม่อมสั่งให้คนปิดทางเข้าออกสามสายแล้ว ลั่วฉิงหนีมิพ้นแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมจะพาท่านอ๋องกลับไป!”

มุมปากของฟู่เฉินหวนมีเลือดไหลออกมา เขาเช็ดเลือดด้วยสีหน้าซีดเซียว แล้วเดินจากไป

ส่วนทางนี้ ลั่วฉิงพยายามต่อสู้หมายจะฝ่าวงล้อมออกไปอย่างสิ้นหวัง

แต่สู้คนเดียวย่อมสู้มิไหว สุดท้ายก็ถูกจับ

ราษฎรมากมายมามุงดูที่หัวถนนทั้งสองฝั่ง

ลั่วฉิงถูกจับตัวเข้าคุกในทันที

......

ในห้องทรงพระอักษรมีเสียงคนกำลังโต้เถียงกัน

“นางเป็นคนของข้า!”

“ฟู่อวิ๋นโจว ท่านหมายความว่าอย่างไร? ท่านจะล้างบางพวกหม่อมฉันแล้วหรือ!” เหยียนหน่ายซินกล่าวด้วยความโกรธ

ปกติแล้วนางมิค่อยควบคุมอารมณ์มิอยู่ โดยเฉพาะตอนนี้ที่นางเป็นถึงฮองเฮา

ฟู่อวิ๋นโจวมีสีหน้าเย็นชา “ลั่วฉิงคิดร้ายต่อเสด็จพ่อ มีหลักฐานชัดเจน คนเช่นนี้เก็บไว้มิได้”

“มิได้พุ่งเป้าไปที่เจ้า”

เหยียนหน่ายซินกัดฟันมองเขาด้วยความโกรธ “เช่นนั้นหมายความว่าถึงหม่อมฉันจะขอร้องก็ไร้ประโยชน์หรือ? ท่านต้องฆ่านางแน่นอนหรือ?”

ฟู่อวิ๋นโจวตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ใช่”

เหยียนหน่ายซินได้ยินดังนั้นก็หันหลังเดินจากไปด้วยความโกรธ

นางจะมิยอมให้ลั่วฉิงตาย!

นักพยากรณ์ในแคว้นหลีมีมากมาย หากข้างกายนางไม่มีนักพยากรณ์ก็เท่ากับว่าตำแหน่งของนางมิมั่นคง

ต้องเก็บลั่วฉิงไว้!