ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1261

ลั่วชิงยวนพักฟื้นมาหลายวันแล้ว นั่งอาบแดดด้วยจิตใจที่แจ่มใส

“เจ้าเปลี่ยนแปลงวงเวทตรงไหนบ้าง!” เวินซินถงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ลั่วชิงยวนหลับตา กล่าวแผ่วเบา “เจ้าเป็นนักบวชหญิง กลับมาถามเรื่องนี้กับข้า”

เวินซินถงกำมือแน่นด้วยความโกรธจัด

นางไร้ความสามารถจริง ๆ!

เทียบกับศิษย์พี่ลั่วเหลามิได้เลยทั้งพรสวรรค์และความสามารถ

ลั่วชิงยวนเดาความรู้สึกของเวินซินถงได้ เพราะสำหรับเวินซินถงแล้ว นางเป็นเพียงพระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการของแคว้นเทียนเชวีย

เหตุใดจึงเก่งกว่านักบวชหญิงอย่างนาง

“วันนี้เจ้ามา มิใช่เพื่อถามเรื่องนี้กระมัง เพราะข้าจะมิบอกเจ้าง่าย ๆ หรอก”

เวินซินถงกัดฟัน กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “สำนักนักบวชขอเชิญเจ้าเข้าร่วม”

ได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็เลิกคิ้วและลืมตาขึ้น

“ช้ากว่าที่ข้าคิดนิดหน่อย” ลั่วชิงยวนยกยิ้มมุมปาก

เวินซินถงกล่าวด้วยน้ำเสียงมิพอใจ “นี่เป็นครั้งแรกที่สำนักนักบวชเชิญคนนอก ข้าหวังว่าเจ้าจะรู้จักประมาณตน”

ลั่วชิงยวนพูดด้วยรอบยิ้ม “สำนักนักบวชเชิญข้าเข้าร่วมก็เพื่อให้ข้าฟื้นฟูวงเวท ท่าทางของเจ้า มิใช่ท่าทางของคนที่มาขอร้อง”

เวินซินถงโกรธจนกำมือแน่น

ยามนี้ราชวงศ์เร่งรัดให้ฟื้นฟูวงเวท ค่ายทาสนักโทษนั้นสำคัญมาก หากฟื้นฟูมิได้ นักโทษที่ถูกขังอยู่ก็จะหนีออกมา แล้วจะเกิดความโกลาหลครั้งใหญ่

แต่นางลองหลายครั้งแล้วก็ยังมิสามารถฟื้นฟูได้อย่างสมบูรณ์

หากชักช้า จักรพรรดิต้องลงโทษนางแน่นอน!

เวินซินถงพยายามอดทน

นางกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง “สำนักนักบวชต้องการเจ้า! หวังว่าเจ้าจะเข้าร่วม!”

ลั่วชิงยวนได้ยินดังนั้นจึงหัวเราะเบา ๆ “เช่นนั้นก็ย่อมได้”

นางค่อย ๆ ลุกขึ้น “เมื่อใดจะเข้าวัง?”

เวินซินถงกล่าวว่า “ก่อนเข้าวัง เจ้าต้องฟื้นฟูวงเวทก่อน”

“วันพรุ่งเจ้าค่อยเข้าวัง”

“ได้สิ” ลั่วชิงยวนยกยิ้ม