ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1263

แต่ศัตรูมีมากมาย พวกเขาจึงค่อย ๆ กระจัดกระจายไป

เพราะต่างฝ่ายต่างก็ต้องเอาตัวรอด

ทันใดนั้นก็มีเงาร่างหนึ่งร่วงลงมาจากฟ้า ถือกระบี่ยาวแทงไปที่หัวของลั่วชิงยวน

“ลั่วชิงยวน ตายซะ!”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ลั่วชิงยวนก็ตกตะลึง

เสียงคุ้นมาก

เป็นหล่างชิ่นนี่เอง!

แสงกระบี่วาววับแยงตาลั่วชิงยวน นางยกมือขึ้นสกัดกั้นโดยสัญชาตญาณ

พลันหลับตาลง

เฉินชีที่อยู่มิไกลเห็นดังนั้นก็ประหลาดใจเล็กน้อย

“ตาของนางเป็นอะไร?”

ภัยอันตรายใกล้เข้ามา ลั่วชิงยวนรีบก้าวเบี่ยงตัวหลบ

แล้วชักกระบี่ขึ้นมารับกระบี่ของหล่างชิ่น ทั้งสองถอยห่างจากกัน

ลั่วชิงยวนมองหล่างชิ่นด้วยแววตาเย็นชา เป็นนางจริง ๆ

หล่างชิ่นยังมิยอมแพ้ ตามมาถึงแคว้นหลี ความพยายามนี้ช่างมิธรรมดาเลย

หล่างชิ่นจ้องมองลั่วชิงยวนด้วยความเกลียดชัง “วันนี้เจ้าหนีมิพ้นแน่!”

“ถึงแม้ว่าข้าจะฆ่าเจ้ามิได้ ข้าก็จะดูพวกมันฉีกเจ้าเป็นชิ้น ๆ!”

หล่างชิ่นทุ่มสุดตัว โจมตีลั่วชิงยวนอีกครั้ง

จิตสังหารแผ่ซ่าน

พร้อมที่จะตาย

ลั่วชิงยวนหรี่ตาลง มิหลบแม้แต่น้อย จิตสังหารพัดปอยผมและชายกระโปรงของนาง

“คุกเข่า!”

เสียงใสที่แฝงไปด้วยความโกรธดังกึกก้องไปทั่วถนนเสวียนอู่

ข้อมือของหล่างชิ่นสั่น ก่อนทรุดตัวลงคุกเข่ากระอักเลือด

ในวินาทีต่อมา

ศัตรูทั้งถนนก็คุกเข่าลงอย่างพร้อมเพรียงกัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย