ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1277

เกาเหมียวเหมี่ยวกำหมัดแน่น รู้สึกโมโหมากจนแทบจะปรี๊ดแตกออกมา

ความรู้สึกอับอายถาโถมเข้ามาหานางเหมือนกับคลื่นยักษ์

“เฉินชี คอยดูเถอะ!” เกาเหมียวเหมี่ยวจ้องมองเขาด้วยความโกรธเกรี้ยว

นางสวมอาภรณ์แล้วหนีไปทันที

……

คืนก่อนวันประลองที่หอรักษ์ดารา

ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในความเงียบสงบ

หลังจากลั่วชิงยวนพักผ่อนได้หนึ่งวัน นางก็เปลี่ยนอาภรณ์เป็นชุดท่องราตรี

นางแอบเปิดประตูห้องแล้วอาศัยจังหวะที่บริเวณรอบ ๆ ไม่มีคน มุ่งหน้าไปยังหอปรุงโอสถ

ทั้งยังปล่อยเตี่ยฉุยออกมาเพื่อช่วยนางดูคนที่ผ่านไปมาให้อีกแรง

หอปรุงโอสถเป็นสถานที่สำคัญของสำนักนักบวช บุคคลทั่วไปมิได้รับอนุญาตให้เข้าไปตามใจชอบ หากนางถูกจับได้ จะต้องตายสถานเดียว

ทว่าหากมิขโมยโอสถ วันพรุ่งก็ต้องตายในการประลองที่หอรักษ์ดาราอยู่ดี

ดังนั้นนางจึงทำได้เพียงยอมเสี่ยงดูสักครั้ง

ลั่วชิงยวนอาศัยความที่คุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้ได้อย่างรวดเร็ว ทำการหลบเลี่ยงจุดที่อาจจะมีคนและมาถึงด้านนอกของหอปรุงโอสถ

ขณะนี้ หอปรุงโอสถเงียบสงบและไม่มีใครเฝ้ายาม

ลั่วชิงยวนเดินเข้ามาในลานจนถึงประตูที่ลงกลอนเอาไว้

นางดึงปิ่นปักผมออกมาปลดกลอนประตูอย่างชำนาญ

จากนั้นก็ก้าวเข้าไปในคลังโอสถอย่างเงียบ ๆ

นางทิ้งเตี่ยฉุยไว้ข้างนอกเพื่อช่วยดูต้นทาง

หากมีใครมา เตี่ยฉุยจะสามารถดึงความสนใจให้ได้ครู่หนึ่ง

ตู้โอสถในคลังถูกจัดวางเป็นระเบียบเรียบร้อยอย่างมาก และบนนั้นก็มีโอสถวางอยู่มากมาย

ลั่วชิงยวนทำการค้นหาอย่างรวดเร็ว

จนกระทั่งพบกับโอสถทะลวงปราณที่ถูกใส่อยู่ในตู้ที่ลงกลอนเอาไว้

ของสิ่งนี้มีฤทธิ์ระงับปวดที่รุนแรงมาก แต่จะต้องสละพลังชีวิตในร่างกายไป อีกทั้งยังมีราคาสูงมาก จึงมีปริมาณน้อยและมิสามารถนำไปใช้ตามอำเภอใจได้