“สตรีนางนี้ตอบสนองได้รวดเร็วยิ่งนัก”
“การตอบสนองเร็วเป็นเรื่องหนึ่ง แต่การเอาชนะคู่ต่อสู้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง”
“พลังความสามารถของจั๋วฉ่างตงนั้นสูงมาก แม้แต่บรรดาคนที่อยู่ที่นี่ก็ยังมีเพียงมิกี่คนเท่านั้นที่สามารถเอาชนะนางได้”
ผลลัพธ์ของการประลองครั้งนี้ ไม่มีอะไรให้ต้องลุ้นแล้ว
ทว่าขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน ทันใดนั้นจั๋วฉ่างตงก็ล้มลงอย่างแรง
เมื่อทุกคนจ้องมองไปและแน่ใจว่าคนที่ลอยตกลงมาคือจั๋วฉ่างตง พวกเขาก็พากันตกตะลึงงัน
“ข้าเห็นมิชัดเลย จั๋วฉ่างตงกระเด็นออกไปได้อย่างไรกัน?”
ทุกคนต่างสงสัย
จั๋วฉ่างตงกระอักเลือดและเงยหน้ามองคนผู้นั้นด้วยความตกตะลึง ดวงตาของนางเยือกเย็นจนน่าหวาดกลัว
เป็นไปได้อย่างไรกัน
นางเป็นขยะไร้ค่ามิใช่รึ
คราวก่อนที่ส่งคนไปทดสอบ ก็เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าไม่มีพลังที่จะรับมือได้เลย เป็นไปมิได้ที่จู่ ๆ นางจะเปลี่ยนมาร้ายกาจถึงเพียงนี้!
จั๋วฉ่างตงมิยอมรับ นางดีดตัวขึ้นและพุ่งไปหาลั่วชิงยวนอีกครั้ง
ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา ร่างกายของนางเคลื่อนไหวรวดเร็วจนกลายเป็นภาพลวงตา พลางปล่อยหมัดออกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ลั่วชิงยวนต่อยจั๋วฉ่างตงอย่างรุนแรงจนกระเด็น จากนั้นคว้าข้อมือของนางและดึงกลับมา แล้วต่อยที่หน้าท้องของจั๋วฉ่างตงก่อนจะใช้ฝ่ามือโจมตีอย่างต่อเนื่อง
ด้วยพลังจากฝ่ามือเพียงครั้งเดียว ทำให้จั๋วฉ่างตงอาเจียนเป็นเลือด ทั่วทั้งร่างมีเสียงกระดูกแตกร้าวดังกร๊อบแกร๊บ
มีคนร้องอุทานว่า “หมัดบดกระดูกเก้าดารา!”
สุดท้ายนางก็ถูกลั่วชิงยวนเตะกระเด็น
จั๋วฉ่างตงนอนอยู่บนพื้นมิสามารถขยับได้แม้แต่น้อย และยังรู้สึกเจ็บปวดแสนสาหัสไปทั่วทั้งร่าง
นางกระอักเลือดและมองเงาร่างสีขาวด้วยความตกตะลึง
ทุกคนที่อยู่นอกแท่นประลองก็ร้องขึ้นมาด้วยความประหลาดใจเช่นกัน
“ข้ามิได้ตาฝาดใช่หรือไม่ หมัดบดกระดูกเก้าดารา! นั่นเป็นวิชาหมัดที่นักบวชระดับสูงคนก่อนเป็นผู้คิดค้นมิใช่หรือ?”
“นางทำเช่นนั้นได้อย่างไร?”
ทุกคนล้วนพากันตกตะลึง
มิน่าเชื่อว่าคนป่วยอ่อนแอเช่นนี้จะสามารถเอาชนะจั๋วฉ่างตงได้
เวินซินถงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ใกล้จะหมดความอดทนเต็มที
โดยเฉพาะตอนที่ได้เห็นหมัดบดกระดูกเก้าดารา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...