ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1299

อวี๋โหรวพยักหน้า รีบเช็ดน้ำตา “ขอบคุณ”

ลั่วชิงยวนตบไหล่นางเบา ๆ เพื่อปลอบโยน

เมื่อสนทนามาถึงตรงนี้ ลั่วชิงยวนจึงถือโอกาสถามอวี๋โหรว “อันที่จริงข้าสงสัยเรื่องนักบวชระดับสูงคนก่อน เจ้าพอจะรู้หรือไม่ว่านางตายอย่างไร?”

อวี๋โหรวตกใจเล็กน้อย

คาดเดาในใจว่าลั่วชิงยวนคงสอบถามเรื่องนี้เพราะเฉินชี

เพราะว่าเฉินชีก็มีใจให้ลั่วเหลาเช่นเดียวกัน

นางอธิบาย “ไม่มีผู้ใดรู้ว่านางตายอย่างไร”

“วันนั้นนางบำเพ็ญเพียรอยู่ที่หอเทียนฉี วันรุ่งขึ้นเมื่อมีคนมาพบก็เหลือเพียงโลหิตกองเต็มพื้น”

“บนพื้นยังมีร่องรอยการลากศพด้วย”

“แต่ส่งคนออกไปตามหาศพตั้งมากมายก็หามิพบ”

“เฉินชีแทบจะพลิกทั่วทั้งวัง แทบจะคลุ้มคลั่งสังหารคนในสำนักนักบวชไปเสียสิ้น”

“ยังดีที่จักรพรรดิทรงนำราชองครักษ์เกราะเหล็กมาด้วยพระองค์เอง จึงสามารถควบคุมตัวเฉินชีไว้ได้”

“เรื่องการตายของนักบวชระดับสูงนั้นมีการสืบสวนอยู่นาน แต่ก็ไม่มีเบาะแสใด ๆ เบาะแสทั้งหมดหยุดอยู่ที่หอเทียนฉี”

“นอกหอเทียนฉีไม่มีร่องรอยใดหลงเหลือ”

“นานวันเข้า เรื่องนี้ก็เงียบหายไป”

ตามคำบอกเล่าของอวี๋โหรว ลั่วชิงยวนก็หวนนึกถึงคืนนั้น

หอเทียนฉีเป็นสถานที่ที่นักบวชระดับสูงจะทำนายชะตาฟ้าเดือนละครั้ง แต่เนื่องจากต้องใช้พลังอย่างมาก จึงต้องบำเพ็ญเพียรในหอเทียนฉีหนึ่งราตรี

ที่นั่นมีเพียงนักบวชระดับสูงเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้ รอบด้านเต็มไปด้วยกลไกและยังถูกปิดตายอย่างแน่นหนา

แต่มิรู้ว่าเพราะเหตุใด คืนนั้นนางกลับมึนงงสับสนและเห็นเงาร่างหนึ่งเข้ามา

เชือกเส้นหนึ่งรัดเข้าที่คอของนาง

นางพยายามคว้าจับอย่างสุดกำลัง แต่ก็มิอาจจับเงาดำนั้นได้ มิอาจเห็นลักษณะหน้าตาของคนผู้นั้นได้อย่างชัดเจน

มิรู้ด้วยว่าเป็นบุรุษหรือสตรี

ความทรงจำในคืนนั้นเลือนรางยิ่งนัก ทำให้ลั่วชิงยวนยิ่งนึกมิออกว่าเงาดำนั้นมีรูปร่างหน้าตาเช่นไร

“แล้ว... หอเทียนฉียามนี้ยังคงสภาพเดิมหรือไม่?”