ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1347

“ดี! ข้าหวังว่าแผนการของเจ้าจะสำเร็จ”

“แต่ข้ามิต้องการให้เรื่องเยี่ยงเมื่อคืนเกิดขึ้นอีก เพราะมันจะดึงข้าเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย”

ฉินอี้หวาดกลัวว่าฟู่เฉินหวนจะถูกเปิดโปงต่อหน้าเฉินชี

เพราะการที่ฟู่เฉินหวนสามารถหลบหนีการไล่ล่าของเฉินชี และลอบเข้าเมืองหลวงได้ เป็นเพราะมีเพียงองค์ชายใหญ่อย่างเขาช่วยเหลือ

ถึงตอนนั้นเฉินชีจะมิปล่อยเขาไปแน่นอน และแม้กระทั่งความปรองดองเพียงผิวเผินก็ยากจะรักษาไว้ได้

ปฏิเสธมิได้ว่าเขามิอาจยั่วยุเฉินชีผู้บ้าคลั่งได้

“ข้ารู้แล้ว”

ฟู่เฉินหวนกล่าวจบก็ออกจากห้องไป

แต่เขาก็มิเสียใจกับการตัดสินใจในคืนนี้

จุดประสงค์ของเขาในการมายังแคว้นหลีก็เพื่อช่วยนาง

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีความสามารถที่จะปกป้องนางมิให้ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อยแต่ก็จะพยายามอย่างสุดกำลัง นี่คือเหตุผลทั้งหมดที่ค้ำจุนให้เขายังมีชีวิตอยู่

จู่ ๆ ก็มีเสียงของไป๋ซูดังขึ้นนอกประตูห้อง

“ข้าเห็นว่าท่านมีความคิดเป็นของตนเอง ท่านมิใช่องครักษ์ที่ดี”

“พวกเราที่เป็นองครักษ์ลับเพียงต้องฟังคำสั่ง”

“ท่านลงมือเช่นนี้จะนำปัญหามาสู่เจ้านาย”

ฟู่เฉินหวนมองนางด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วก้าวเดินจากไป

ทิ้งท้ายไว้ด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ข้ามิเหมือนเจ้า”

ไป๋ซูตกตะลึงเล็กน้อย รีบตามไปด้วยความมิพอใจ “มิเหมือนอย่างไร?”

“จะว่าไปแล้วเมื่อครู่ข้าก็ช่วยท่านไว้! ท่านจะไม่มีคำขอบคุณเลยหรือ?”

ฟู่เฉินหวนตอบด้วยน้ำเสียงเฉยเมย “ข้ามิได้ขอให้เจ้าช่วยข้า”

“ข้าหลบหนีเองได้”

เมื่อได้ยินดังนั้น ไป๋ซูก็อดมิได้ที่จะหัวเราะออกมา “ท่านช่างอวดดีเกินไปแล้ว”

“อ๋องผู้สำเร็จราชการแห่งแคว้นเทียนเชวียเย่อหยิ่งถึงเพียงนี้เลยหรือ?”

ฟู่เฉินหวนมิได้สนใจอีก เพียงแต่เดินตรงไปยังห้องของตัวเองแล้วปิดประตู

ไป๋ซูมิพอใจ เคาะประตู “ท่านช่างไร้มารยาท!”

ไม่มีเสียงตอบรับ ไป๋ซูได้แต่จากไปด้วยความจนใจ