ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1348

ทันใดนั้น ลั่วชิงยวนก็ลืมตาขึ้นในทันที พลันกำมือของเขาไว้

เตี่ยฉุยก็ถูกดูดเข้าไปในร่างของนางในทันที

แล้วใช้มือข้างหนึ่งคว้าข้อมือของเซี่ยหลิงไว้ อีกมือหนึ่งต่อยไปที่หน้าอกของเซี่ยหลิงอย่างแรง

สีหน้าเซี่ยหลิงเปลี่ยนไป

รีบยกเท้าหมายจะหนีออกไปทางประตู

ลั่วชิงยวนกระโดดขึ้นไปขวางหน้าประตู ขวางทางหนีของเซี่ยหลิง

เซี่ยหลิงกัดฟันโต้ตอบในทันที ต่อสู้กับลั่วชิงยวนเป็นพัลวัน

ในตอนแรกเซี่ยหลิงยังคงควบคุมตัวเองได้ จึงมิได้ใช้กำลังทั้งหมด

แต่การโจมตีของลั่วชิงยวนที่รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้เซี่ยหลิงต้านทานมิไหว สุดท้ายก็จำต้องเปิดเผยความสามารถทั้งหมดของตน

ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา หลังจากต้านทานหมัดของเซี่ยหลิงแล้วทั้งสองก็ถอยห่าง

“ในที่สุดความจริงก็เปิดเผย วันนั้นคนผู้นั้นก็คือเจ้า!”

“เจ้าถึงกับซ่อนเร้นความสามารถมานานถึงเพียงนี้!” ลั่วชิงยวนตกตะลึง

เป็นเรื่องที่รู้กันดีวว่าวรยุทธ์ของเซี่ยหลิงนั้นมิได้แข็งแกร่ง คาดมิถึงว่าเขาจะแกล้งทำ

ด้วยความสามารถที่แท้จริงของเขา เขาสามารถเป็นหัวหน้าหน่วยราชองครักษ์เกราะเหล็กได้มิยาก

แต่เขากลับซ่อนเร้นความสามารถมาโดยตลอด

เขาซุ่มซ่อนมาหลายปีเช่นนี้ มีความลับอะไรกันแน่!

นัยน์ตาของเซี่ยหลิงปรากฏความเย็นเยียบ “ในเมื่อเจ้าค้นพบแล้ว เช่นนั้นข้าก็ยิ่งมิสามารถไว้ชีวิตเจ้าได้”

“ไปลงนรกซะ!” เจตนามุ่งสังหารปรากฏขึ้นในดวงตาของเซี่ยหลิง ขณะซัดฝ่ามือไปยังลั่วชิงยวน

สายตาลั่วชิงยวนเย็นชา ถอยหลังอย่างรวดเร็วเพื่อหลบหลีก

ในขณะที่เซี่ยหลิงคิดว่าลั่วชิงยวนสู้มิได้

ลั่วชิงยวนก็ขว้างยันต์ออกไปในทันที

เหนือหลังคาปรากฏแสงสีทอง วงแหวนแห่งเวทล้อมเซี่ยหลิงไว้ในทันใด

โดยพลันนั้นเซี่ยหลิงขยับตัวมิได้ เขากำหมัดแน่นแต่มิอาจชกออกไปได้

สายตาลั่วชิงยวนเย็นชา “ในเมื่อกล้าล่อเจ้ามา ข้าย่อมมีการเตรียมพร้อม”

ถึงแม้ว่ายามนี้การใช้วงแหวนแห่งเวทสีทองของเข็มทิศอาณัติสวรรค์จะทำให้ร่างกายของนางอ่อนแอลง แต่นางต้องล้างแค้นนี้ด้วยตัวเอง

นางยังมิอาจจัดการเวินซินถงได้สักพัก