ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1365

เขานำยาโสมมังกรออกมาจากขวด แล้วกลืนลงไปหนึ่งเม็ด

เหลือมิเยอะแล้ว หวังว่าจะสามารถอยู่รอดจนกระทั่งการเดินทางมาเมืองแห่งภูตผีครั้งนี้สิ้นสุดลง และปกป้องนางให้ลงจากเขาอย่างปลอดภัย!

นอกประตู ลั่วชิงยวนนั่งกอดเข่าจนเกือบจะหลับไป

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา นางก็ตื่นขึ้นในทันที

นางเงยหน้าขึ้นมอง ปรากฏว่าเป็นซูเซียง

ซูเซียงที่ท้องใหญ่แล้วเดินเข้ามา นางคลี่ยิ้มก่อนกล่าวว่า “ข้ายังเป็นห่วงอยู่เลย เกรงว่าจะเกิดเรื่องกับเจ้า”

“ผลสุดท้ายกลับคาดมิถึง เจ้าถึงกับล่าเสือดำตัวนั้นมาได้”

ลั่วชิงยวนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “พวกเจ้ารู้จักเสือดำตัวนั้นหรือ?”

ซูเซียงนั่งลงข้าง ๆ อย่างระมัดระวัง ลั่วชิงยวนช่วยประคอง

หลังจากนั่งลงแล้ว ซูเซียงก็กล่าว “ยามค่ำคืนเสือดำตัวนั้นถึงจะออกมาหาอาหาร ปกติจะปรากฏตัวในยามจื่อ”

“พวกเราถูกมันโจมตีหลายครั้งในตอนกลางคืน ก่อนหน้านี้ทุกคืนจะต้องมีคนตาย”

“ต่อมาพวกเราก็ตามหามันหลายสถานที่ พบว่าด้านหลังนี้มีสุสานและเสือดำตัวนั้นมิกล้าเข้าใกล้ที่นี่”

“พวกเราจึงมาสร้างเรือนพักอาศัยอยู่ที่นี่ชั่วคราว”

เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็ประหลาดใจ ที่นี่มีสุสานด้วยหรือ?

มิแปลกใจที่เมื่อครู่นี้วงเวทอัญเชิญวิญญาณจึงเรียกวิญญาณมามากมาย และกลิ่นอายอาฆาตชั่วร้ายก็รุนแรงยิ่งนัก

“อยู่ที่นี่มานาน ยังมิพบวิธีขึ้นเขาเลยหรือ?” ลั่วชิงยวนถามด้วยความสงสัย

ซูเซียงส่ายหน้า “ยังคงหาวิธีอยู่ แต่เจ้าสังหารเสือดำในคืนนี้ได้ บางทีอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ก็เป็นได้”

“วันพรุ่งน่าจะมีความเคลื่อนไหว”

ลั่วชิงยวนพยักหน้าอย่างครุ่นคิด “ดี ขอบคุณที่บอกกล่าว”

ซูเซียงมองเข้าไปในประตูเรือน แล้วยกยิ้ม “คนใบ้ผู้นี้ดีต่อเจ้าจริง ๆ ครั้งนี้พวกเจ้าผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน”

ลั่วชิงยวนอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วยกยิ้ม “อย่าพูดเลย ในเวลาสำคัญก็ต้องพึ่งพาตนเองอยู่ดี”

“วันนี้แค่โชคดีเท่านั้น”

ลั่วชิงยวนยังคงระแวดระวัง จึงจงใจปิดบังความสัมพันธ์ของนางกับคนใบ้

แสร้งทำเป็นว่าเพิ่งรู้จักกันเมื่อมาที่นี่ในครั้งนี้

ซูเซียงถอนหายใจกล่าวว่า “พวกเราเป็นสตรีอ่อนแอ”