ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1372

เมื่อฟังจากเสียงฝีเท้าแล้ว ดูเหมือนจะเป็นสตรี

แต่ก็มิใช่ซูเซียง

ซูเซียงกำลังตั้งครรภ์ ส่วนคนผู้นี้มีฝีเท้าเบากว่า

ลั่วชิงยวนใจเต้นระรัว

ฉีเสวี่ยเวย!

ในขณะที่คิดอยู่นั้น กลิ่นอายสังหารพลันแผ่ซ่านเข้ามา

ลั่วชิงยวนลืมตาโพลงก็เห็นกริชพุ่งตรงมาที่คอนาง

แต่ในขณะที่ลั่วชิงยวนกำลังจะลงมือ กลับมีมือหนึ่งจับมือนางไว้เสียก่อน

ฉีเสวี่ยเวยตกตะลึงเพราะพวกเขาอีกครั้ง

“พวกเจ้าเสแสร้งอีกแล้ว!”

มิได้สลบ!

ทั้งยังมิได้ถูกมัดด้วย

ฉีเสวี่ยเวยตระหนักได้ว่าต้องเป็นฝีมือของซูเซียง ในใจนางแอบด่าซูเซียงว่าเป็นคนสารเลวที่ทำลายแผนการของนาง

ฉีเสวี่ยเวยมิกล้าลงมือต่อ รีบทิ้งกริชแล้ววิ่งตรงไปยังนอกห้อง

คนใบ้พลิกตัวลุกขึ้น รีบไล่ตามไป

ลั่วชิงยวนก็รีบตามไปเช่นกัน

แต่คาดมิถึงว่าฉีเสวี่ยเวยจะมีวรยุทธ์มิเลว นางหลบหนีไปได้อย่างไร้ร่องรอยทันที

เมื่อลั่วชิงยวนตามไปก็มิเห็นแม้แต่เงาของฉีเสวี่ยเวยแล้ว

แม้แต่คนใบ้ก็หยุดฝีเท้าลง

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “หากนางไปฟ้องถูหมิง ซูเซียงอาจเป็นอันตราย”

“ไปเถิด พวกเราก็ไปที่นั่นด้วย”

จากนั้นพวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังบ่อน้ำพุร้อน

เมื่อไปถึง ฉีเสวี่ยเวยก็อยู่ในกลุ่มคนแล้ว

แต่ฉีเสวี่ยเวยกลับมิได้กล่าวถึงเรื่องนี้ ลั่วชิงยวนรู้สึกแปลกใจยิ่ง

ฉีเสวี่ยเวยรู้ว่าพวกเขามิได้สลบเพราะฤทธิ์ยา แต่กลับมิได้บอกเรื่องนี้แก่ถูหมิง

ทั้งสองหลบอยู่หลังดงหนาม สังเกตการณ์อย่างเงียบ ๆ มิกล้าเข้าไปใกล้

ลั่วชิงยวนครุ่นคิด ฉีเสวี่ยเวยมิได้มีเรื่องบาดหมางกับนางมากนัก คราวนี้พวกนางถูกถูหมิงทอดทิ้งไปแล้ว

นางจึงมิอาจเป็นภัยคุกคามต่อตำแหน่งของฉีเสวี่ยเวยได้

แต่ฉีเสวี่ยเวยกลับจะฆ่านาง