ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1375

เพราะอย่างไรเสีย พวกเขาก็ได้ประจักษ์ถึงความแข็งแกร่งของลั่วชิงยวนและคนใบ้ที่ทางเข้าบ่อน้ำพุร้อนแล้ว

ในยามนี้ถูหมิงกลับเกรงว่าพวกเขาจะหนีไป

“แล้วจะมัวพูดอะไรกันอีก ข้ามแม่น้ำเสียสิ”

ลั่วชิงยวนหันไปสบตากับคนใบ้ “ข้าจะไปทดสอบความลึกของน้ำก่อน”

แต่คนใบ้กลับดึงนางไว้

จากนั้นก็หยิบโซ่เหล็กยาวออกมาจากกระเป๋าด้านหลัง

ลั่วชิงยวนตกใจเล็กน้อย

นี่คือโซ่เหล็กที่ใช้สังหารฝูเหมิ่งในคราวนั้น มิคาดคิดว่าเขาจะพกติดตัวมาด้วย

คนใบ้ขว้างโซ่เหล็กไปที่ฝั่งตรงข้าม โซ่เหล็กพันเข้ากับต้นไม้ เขาออกแรงดึงเพื่อตรวจสอบความแข็งแรง

เขาผูกปลายอีกด้านหนึ่งไว้กับลำต้นไม้แล้วส่งให้ลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนลงน้ำคนแรก ขณะดึงโซ่เหล็กว่ายไปยังฝั่งตรงข้าม

ลั่วชิงยวนดำลงไปดู พบว่าน้ำลึกมาก ต้องว่ายน้ำข้ามไปเท่านั้น

นางขึ้นฝั่งได้อย่างราบรื่น

จากนั้นคนใบ้ก็ข้ามตามไป

ถัดมาคือถูหมิงและคนอื่น ๆ

แต่เมื่อถึงคราวฉีเสวี่ยเวยและซูเซียงก็มีงูฝูงใหญ่ปรากฏตัวบนกองหญ้าด้านหลังพวกนางแล้ว

พวกมันกำลังไล่ตามมา

“งูมาแล้ว! รีบข้ามแม่น้ำเร็วเข้า พวกเจ้าสองคนข้ามไปด้วยกัน!” ถูหมิงร้อง

ฉีเสวี่ยเวยและซูเซียงลงน้ำอย่างกระวนกระวาย

แต่ฉีเสวี่ยเวยว่ายช้ามาก ซูเซียงที่อยู่ข้างหลังจึงถูกบีบให้ช้าตามไปด้วย ทั้งสองแช่อยู่ในน้ำเป็นเวลานาน

ลั่วชิงยวนเห็นเจตนาของฉีเสวี่ยเวยในทันที นางต้องการให้ซูเซียงตายที่นี่

ทันใดนั้นเอง งูที่ไล่ตามมาก็ลงน้ำว่ายตามมาแล้ว!

ถูหมิงเร่ง “เร็วเข้า! มัวทำอะไรกันอยู่!”

“หากมิรีบข้ามมา พวกข้าจะไปแล้ว!”

เมื่อลั่วชิงยวนเห็นว่าฉีเสวี่ยเวยยังคงว่ายน้ำอย่างเชื่องช้า ความโกรธของนางก็พลุ่งพล่าน

รีบเดินไปคว้าโซ่เหล็ก พร้อมบอกให้คนใบ้ช่วยนางดึง

ทั้งสองออกแรงสุดกำลังเพื่อดึงต้นไม้ฝั่งตรงข้ามให้สั่นคลอน