เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1377

เสียงนั้นดังชัดเจนในยามราตรีที่เงียบสงัด

ลั่วชิงยวนก็มิเข้าใจว่าเหตุใดต้องใช้กลอุบายเช่นนั้นเพื่อพึ่งพาชายเหล่านั้นด้วย

ไม่มีผู้ใดชื่นชอบนางอย่างแท้จริง คนเหล่านั้นมองนางเป็นเพียงของเล่น

บนเขาลูกนี้มีอันตรายมากมาย หากถึงยามคับขันจะมีผู้ใดเต็มใจช่วยชีวิตนางบ้างกัน

นางยังคงหลับตาพักผ่อนต่อไป

แต่หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีก

คราวนี้คนที่เข้าไปเป็นถูหมิง

ลั่วชิงยวนปิดหูด้วยความรำคาญ

รอจนอาภรณ์ชั้นในแห้งนางก็รีบสวมใส่ทันที

แต่ในขณะนั้นเอง ลมยามค่ำคืนก็พัดแรงขึ้น

ดูเหมือนจะมีสิ่งใดเคลื่อนที่มาอย่างรวดเร็วในความมืดมิด

คนใบ้กำกระบี่แน่นด้วยความตึงเครียด

ลั่วชิงยวนก็ระแวดระวังรอบข้างอย่างกังวล

ทันใดนั้นเงาดำก็ร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า พุ่งเข้ากระแทกลั่วชิงยวน

กลิ่นคาวเลือดโชยมาในทันที

ลั่วชิงยวนดิ้นรนอย่างสุดกำลัง แต่มิอาจสลัดหลุด อีกฝ่ายมีพละกำลังมหาศาล

เพียงแค่อ้อมแขนที่โอบกอดนางไว้ นางก็จำได้แล้ว

ฝูเหมิ่ง!

เป็นฝูเหมิ่งจริง ๆ!

ทันใดนั้นเอง คนใบ้ก็พุ่งเข้าไปเตะเขาอย่างแรง และช่วยลั่วชิงยวนออกมา

เขาฉีกเสื้อคลุมมาห่มร่างนาง

ในความมืดมิด ฝูเหมิ่งเงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่หายไปครึ่งหนึ่งนั้นช่างน่าสะพรึงกลัว

เขากระโจนเข้ามาด้วยสีหน้าดุร้าย

“ระวัง!” ลั่วชิงยวนร้องด้วยความตกใจ

คนใบ้หลบหลีกแล้วเริ่มเข้าต่อสู้กับฝูเหมิ่ง

แต่ก็ลำบากยิ่งนัก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย