ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1380

ลั่วชิงยวนจ้องมองพวกเขาด้วยความระแวดระวัง ในมือซ่อนเตี่ยฉุยไว้

ในยามนี้นางอ่อนแอเกินไป ได้แต่พึ่งพาเตี่ยฉุย

หวังเพียงจะพาทั้งสองหนีออกไป

แต่ในขณะนั้นเอง คนใบ้กลับเดินมายืนอยู่เบื้องหน้าลั่วชิงยวน มองพวกเขาด้วยเจตนามุ่งสังหาร

ถูหมิงและคนอื่น ๆ มิทราบถึงความแข็งแกร่งของคนใบ้ ในเมื่อเขาสังหารฝูเหมิ่งได้ย่อมมิอ่อนแอ จึงไม่มีใครกล้าลงมือโดยพลการ

แต่เมื่อได้ยินเสียงงูในป่า

ถูหมิงจึงตัดสินใจเสี่ยง

“ลุย!”

เมื่อได้ยินคำสั่ง หลายคนก็พุ่งเข้ามา

ถูหมิงก็ยกดาบขึ้นฟันเช่นกัน

เปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร

การต่อสู้ใกล้ปะทุขึ้น

ลั่วชิงยวนและคนใบ้ร่วมมือกันต้านทานคนเหล่านี้

นางและคนใบ้ทาผงไล่งูไว้บนตัวแล้ว ในยามนี้จึงมิเกรงกลัวว่างูจะเข้ามาล้อมโจมตี

ทันใดนั้นเอง ก็มีฟ้าแลบหลายครั้งปรากฏขึ้นบนท้องฟ้ายามราตรี

แสงสว่างวาบไปทั่วบริเวณ

ในความสว่างชั่วครู่ของสายฟ้านั้นปรากฏร่างในชุดสีแดงขึ้นในสายตาของทุกคน

มีคนร้องอุทานออกมา สายตาจับจ้องไปที่ความมืด “เมื่อครู่นี้อะไรกัน!”

คนอื่น ๆ กลืนน้ำลายลงคอด้วยความตกใจ

ลั่วชิงยวนเหลียวมอง จึงเห็นสตรีชุดแดงแวบผ่านไป

นางโผล่มาอีกแล้ว

เมื่อสายฟ้าแลบขึ้นอีกครั้ง สตรีชุดแดงก็เปลี่ยนที่

ใบหน้าซีดขาวทำให้ผู้คนกรีดร้องด้วยความกลัว

ทันใดนั้นเอง งูในป่าก็มากันหมดแล้ว

ราวกับได้ยินเสียงสัญญาณบางอย่างจึงมุ่งหน้ามาที่นี่

เสียงเลื้อยของพวกมันทำให้ขนลุกชัน

สถานการณ์เริ่มโกลาหลวุ่นวาย

ถูหมิงและพวกต่างยุ่งเกินกว่าจะดูแลตัวเองจนไม่มีเวลาแย่งชิงเข็มทิศของลั่วชิงยวน

เมื่อได้โอกาส ลั่วชิงยวนและคนใบ้จึงพยุงซูเซียง แล้วรีบหนีไปอีกด้านหนึ่ง

แม้ว่าพวกเขาจะทาผงไล่งูแล้ว แต่ระหว่างทางหนีก็ยังมีงูมากมาย ทำให้ความเร็วของพวกเขามิเร็วเท่าใดนัก