ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1397

สรุปบท บทที่ 1397: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย

บทที่ 1397 – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย

ตอนนี้ของ ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย โดย GoodNovel ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1397 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ท้ายที่สุดแล้ว หลังจากขึ้นเขามา คนใบ้ก็ช่วยชีวิตนางไว้หลายครั้ง

แน่นอนว่านางปรารถนาให้คนใบ้มีชีวิตอยู่ได้นานขึ้น

แต่คนใบ้กลับส่ายหน้า แล้วเขียนตอบว่า เจ้าขอแต่สิ่งที่เจ้าต้องการเถิด มิต้องกังวลเรื่องข้า

“มิกังวลหรอก ถึงเวลาแล้วค่อยว่ากัน” ลั่วชิงยวนมิได้กล่าวต่อ เพราะดูท่าทางแล้วคนใบ้มิค่อยเต็มใจนัก

สายลมยามราตรีพัดมาพร้อมกับความหนาวเย็นที่ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา

“กลับไปพักผ่อนเถิด ข้าจะสำรวจในห้องตำราต่อว่ายังมีเบาะแสอื่นใดหรือไม่”

จากนั้นลั่วชิงยวนก็กลับไปยังห้องตำรา

แต่คนใบ้กลับมิได้กลับเข้าไปในห้อง เขาเฝ้ายามอยู่นอกห้องตำรา

......

ในความมืดมิด ฝูเหมิ่งวิ่งหนีสุดชีวิต

ด้านหลังของเขามีร่างในชุดสีแดงที่ยังคงไล่ตามติด

เสียงหัวเราะเย็นยะเยือกของสตรีชุดแดงดังขึ้น “จิ้งเฉิง เจ้าจะหนีไปที่ใด บัดนี้เพิ่งจะกลัวหรือ มิสายไปหน่อยหรืออย่างไร”

ฝูเหมิ่งหันหลังกลับไปมองด้วยความหวาดกลัว ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดผวา และยังคงวิ่งหนีหลบหลีกไปเรื่อย ๆ

ขณะที่หงไห่และโฉวสือชีกำลังสำรวจหาทางในป่า เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าก็ตกใจรีบหลบเข้าไปในพุ่มไม้

ทั้งสองมิกล้าส่งเสียงใดออกมา

แล้วก็ได้เห็นฝูเหมิ่งวิ่งหนีสุดชีวิต ดูเหมือนว่าจะมีอะไรบางอย่างที่น่ากลัวไล่ตามเขาอยู่

ทั้งสองแอบสังเกตการณ์อยู่เงียบ ๆ จากนั้นก็ค่อย ๆ ตามไป

......

เมื่อใกล้รุ่งสาง หงไห่และโฉวสือชีก็กลับมา

ลั่วชิงยวนที่ฟุบอยู่บนโต๊ะก็ตื่นขึ้น

เมื่อเปิดประตูห้อง แสงแดดสดใสยามเช้าก็สาดส่องเข้ามาทำให้รู้สึกอบอุ่นไปทั่วทั้งร่าง

โฉวสือชีกล่าวอย่างตื่นเต้น “เจอทางออกแล้ว!”

“เมื่อคืนพวกข้าตามชายแปลกหน้าผู้หนึ่งไปจนเจอทางออก”

“เพียงแต่ต้องเดินเลียบหน้าผาไปเรื่อย ๆ ทางแคบมาก ทั้งยังไม่มีที่กั้นและไม่มีเชือกด้วย”

หงไห่กล่าวอย่างมิพอใจ “เมื่อวานเจ้าก็กินเอร็ดอร่อยดีนี่!”

ลั่วชิงยวนหัวเราะ “ยามเย็นข้าทำอาหารเองดีกว่า ประเดี๋ยวพวกเจ้าไปดูรอบ ๆ ห้องอื่นว่ามีสมุนไพรอะไรอีกหรือไม่ แล้วเก็บมารวมกันให้หมด”

“ผงไล่งูก็หมดแล้ว ต้องเตรียมเพิ่มอีก”

ทั้งสองพยักหน้า

หงไห่และโฉวสือชีจึงค้นไปทั่วทุกซอกมุมทั้งเรือน และถึงขั้นไปหาเครื่องยาสมุนไพรในป่าด้วย

ลั่วชิงยวนนำเครื่องยาสมุนไพรทำเป็นโอสถลูกกลอนและผงยา

หงไห่และโฉวสือชียังคัดเลือกอาวุธที่ถนัดมือติดตัวมาด้วย และเตรียมเชือกไว้สำหรับข้ามหน้าผา

เมื่อเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว ก็รอเพียงอาการบาดเจ็บหายดี

แต่ยังมิทันได้พักผ่อนนานเท่าที่ควร

ในคืนวันที่สองหลังจากนั้น

เงาร่างในชุดแดงก็ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตูของพวกเขาอย่างเงียบเชียบ

ทำเอาหงไห่ตะโกนลั่นด้วยความตกใจกลัว “นี่มันอะไร!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย