ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1400

สรุปบท บทที่ 1400: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย

สรุปตอน บทที่ 1400 – จากเรื่อง ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย โดย GoodNovel

ตอน บทที่ 1400 ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย โดยนักเขียน GoodNovel เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

นางพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นพลางมองไปยังอวี๋ตันเฟิ่ง

อวี๋ตันเฟิ่งค่อย ๆ สงบลง ใบหน้าที่บิดเบี้ยวนั้นค่อย ๆ กลับสู่สภาพเดิม เส้นเลือดในดวงตาก็จางหายไป

ลั่วชิงยวนจึงปล่อยนางเป็นอิสระ

ในดวงตาของอวี๋ตันเฟิ่งเปี่ยมไปด้วยความอาฆาตแค้น จ้องมองลั่วชิงยวนมิวางตา

“โหยวจิ้งเฉิงตายไปแล้ว ข้าต้องการให้เขาถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน!”

ลั่วชิงยวนตกใจเล็กน้อย “ตายแล้วหรือ? เขาตายได้อย่างไร?”

อวี๋ตันเฟิ่งกล่าวว่า “เมื่อคืนคนที่อยู่ในร่างของชายคนนั้นคือโหยวจิ้งเฉิง!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็ยิ่งประหลาดใจ

จากนั้นก็นึกถึงใบหน้าของโหยวจิ้งเฉิง และนึกถึงใบหน้าชายที่เห็นในร่างของฝูเหมิ่ง ก็อดมิได้ที่จะใจหายวูบ

แท้จริงแล้วคือโหยวจิ้งเฉิง!

เพียงแต่อายุห่างกันประมาณสิบกว่าปี

การปล่อยให้มีชีวิตอยู่ได้นานอีกสิบกว่าปีก็ถือว่าดีเกินไปสำหรับเขาแล้ว

ลั่วชิงยวนพยักหน้าตอบตกลง “ไม่มีปัญหา”

“เพียงแต่เจ้ารู้หรือไม่ว่าเขาตายได้อย่างไร?”

อวี๋ตันเฟิ่งตอบว่า “มิรู้”

“เมื่อมิกี่วันที่ผ่านมาข้าเพิ่งถูกเจ้าปลดปล่อยออกมา และเพิ่งรู้ว่าเขาเองก็ตายไปแล้วและกลายเป็นเหมือนข้า”

“น่าเสียดายที่ข้ามิอาจฆ่าเขาด้วยมือของข้าเองได้”

อวี๋ตันเฟิ่งกล่าวอย่างเสียดาย

เมื่อลั่วชิงยวนเข้าใจสถานการณ์แล้วจึงถามว่า “เจ้ายังมีแผนที่เมืองแห่งภูตผีอยู่หรือไม่?”

“โหยวจิ้งเฉิงนำศพของเจ้าไปฝังไว้ในค่ายกลแปดทิศ แต่ข้าต้องมีแผนที่ภูเขาเมืองแห่งภูตผีถึงจะหาตำแหน่งของค่ายกลแปดทิศเจอ”

“ไม่มีแผนที่แล้ว แต่ข้าสามารถวาดให้เจ้าได้ ข้าจดจำภูเขาลูกนี้ได้ทุกซอกทุกมุม”

กล่าวจบ อวี๋ตันเฟิ่งก็ยกมือขึ้นและกระดาษก็ลอยขึ้นกลางอากาศ

นางจะจุ่มพู่กันลงในหมึกแล้วลงมือวาดบนกระดาษนั้น

เมื่อแผนที่เมืองแห่งภูตผีทั้งหมดปรากฏแก่สายตา ลั่วชิงยวนก็ต้องยอมรับในความสามารถของอวี๋ตันเฟิ่ง

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “ยังมีอยู่”

อวี๋ตันเฟิ่งกล่าวเสียงเย็น “นั่นเป็นสิ่งที่ครอบครัวข้าก่อตั้งขึ้น”

“เมื่อก่อนข้าแยกทางกับครอบครัวมาสร้างเมืองแห่งภูตผีแห่งนี้ เพราะต้องการสร้างอาณาจักรของตัวข้าเอง มิคาดคิดว่าจะมาตายด้วยมือของชายคนหนึ่ง”

เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็ตกตะลึง

ตั้งแต่จำความได้ ตลาดมืดนั้นมีมานานหลายปีแล้ว

มิว่าสิ่งใดที่หาซื้อได้ยากก็สามารถหาซื้อได้ที่ตลาดมืด และทุกคนที่เข้าไปก็ต้องปฏิบัติตามกฎของตลาดมืด

หากผู้ดูแลตลาดมืดมิแข็งแกร่งพอ ตลาดมืดคงวุ่นวายไปนานแล้ว

เพียงแต่คนที่อยู่เบื้องหลังตลาดมืดนั้นลึกลับยิ่งนัก ลั่วชิงยวนก็เคยไปตลาดมืดหลายครั้ง แต่มิเคยรู้เลยว่าใครเป็นผู้ดูแลตลาดมืด

ในวันนี้นางกลับได้มาพบทายาทของตระกูลที่ดูแลตลาดมืด

“ครอบครัวของเจ้าก็รวยล้นฟ้า โหยวจิ้งเฉิงผู้นั้นคงหวังอาศัยฐานะของเจ้า ถึงได้มาคบหากับเจ้า”

“บางทีเขาอาจจะเข้าหาเจ้าเพื่อหลอกลวงเจ้าตั้งแต่แรกแล้วก็ได้”

“แล้วหลังจากที่เจ้าตายไป ครอบครัวของเจ้ามิได้มาตามหาเจ้าหรือ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย