เมื่อได้เห็นท่าทางหวาดกลัวของหลิ่วจิ้นแล้ว ลั่วชิงยวนก็รู้สึกเย้ยหยันในใจ
จนถึงตอนนี้หลินอวี้เวยก็ยังไม่คิดจะสารภาพ และถึงกับยอมเสี่ยงซ่อนตัวหลิ่วจิ้นไว้ในจวนมหาราชครูซึ่งเป็นผลให้ชายผู้นี้หันกลับมาแว้งกัดนางหลินอวี้เวยเสียเอง
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าหลินอวี้เวยถูกผิดเช่นไร เพียงเมื่อได้เห็นเช่นนี้แล้วนางก็รู้สึกว่าหลินอวี้เวยช่างน่าสมเพชเสียจริง
“นางฝังอะไรไว้ที่ใดเล่า?” ลั่วหรงถามทันที
หลิ่วจิ้นยืนขึ้นและชี้ไปที่น้ำตก "ตรงนั้นขอรับ!"
เขาเดินไปข้างหน้า
ลั่วชิงยวนมองเห็นสิ่งที่อยู่ใต้น้ำตกได้ในเสี้ยววินาที และทันใดนั้นดวงตาของนางก็เป็นประกาย
นางก้าวไปข้างหน้าและหยิบของออกมาจากใต้ม่านน้ำตกนั้น
“นี่มัน…” ลั่วหรงมองดูสิ่งนี้อย่างคุ้นเคย
“ธงชี้นำศพ” น้ำเสียงของลั่วชิงยวนเย็นชาเล็กน้อย “ไม่แปลกใจแล้วที่วันนี้จวนมหาราชครูจะมีผีดิบพวกนั้นอยู่ ดูเหมือนว่าคนเหล่านั้นจะกลายเป็นผีดิบอยู่ก่อนแล้ว ก่อนจะเข้ามาในจวน”
“เพราะมีธงชี้นำศพซ่อนอยู่ในบ้าน พวกมันจึงสามารถปลอมแปลงเป็นคนธรรมดาได้ เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพียงแผนการชั่วร้ายเล็ก ๆ อีกแล้ว”
หากในวันนี้พวกเขาไม่อาจค้นพบได้ทันเวลา ผีดิบเหล่านั้นคงคลุ้มคลั่งผ่านการชักใย และบรรดาแขกเหรื่อที่มาที่จวนในวันนี้จะต้องพบกับความหายนะ เพียงสูญเสียหนึ่งหรือสองชีวิต มันก็จะกลายเป็นคดีร้ายแรงที่สะเทือนขวัญคนทั้งเมืองหลวงได้อย่างแน่นอน!
เหนือสิ่งอื่นใด บรรดาแขกที่มายังจวนมหาราชครูเพื่อฉลองวันเกิดให้เขาล้วนไม่ใช่คนธรรมดา
พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่!
หากมีอะไรเกิดขึ้นจริง จวนมหาราชครูอาจประสบหายนะครั้งใหญ่ก็เป็นได้!
ลั่วหรงตระหนักถึงสิ่งนี้ในทันที นางรู้สึกเสียวสันหลังวาบ และไม่อยากจะคิดถึงเรื่องนี้เลย
“คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ดูคล้ายจะต้องการทำลายทั้งข้าผู้เป็นอ๋องและจวนราชครูในคราวเดียว! ช่างเป็นวิธีการที่น่ากลัวเสียจริง!” ฟู่เฉินหวนหรี่ตาลงเล็กน้อย ดวงตาของเขาส่อประกายเย็นชา
ลั่วหรงดูเคร่งขรึม "นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก ไม่มีทางที่คนอย่างหลินอวี้เวยจะคิดได้ด้วยตัวเอง จะต้องมีคนชักใยอยู่เบื้องหลัง! นางจะต้องถูกสอบปากคำ!"
“หากท่านอ๋องไม่ทรงว่าอะไร ม่อมฉันจะขอให้หลิ่วจิ้นคนของจวนท่านถูกสอบปากคำร่วมกับนางที่จวนแห่งนี้ด้วย!” ลั่วหรงถามฟู่เฉินหวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...