ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 141

เมื่อได้เห็นท่าทางหวาดกลัวของหลิ่วจิ้นแล้ว ลั่วชิงยวนก็รู้สึกเย้ยหยันในใจ

จนถึงตอนนี้หลินอวี้เวยก็ยังไม่คิดจะสารภาพ และถึงกับยอมเสี่ยงซ่อนตัวหลิ่วจิ้นไว้ในจวนมหาราชครูซึ่งเป็นผลให้ชายผู้นี้หันกลับมาแว้งกัดนางหลินอวี้เวยเสียเอง

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าหลินอวี้เวยถูกผิดเช่นไร เพียงเมื่อได้เห็นเช่นนี้แล้วนางก็รู้สึกว่าหลินอวี้เวยช่างน่าสมเพชเสียจริง

“นางฝังอะไรไว้ที่ใดเล่า?” ลั่วหรงถามทันที

หลิ่วจิ้นยืนขึ้นและชี้ไปที่น้ำตก "ตรงนั้นขอรับ!"

เขาเดินไปข้างหน้า

ลั่วชิงยวนมองเห็นสิ่งที่อยู่ใต้น้ำตกได้ในเสี้ยววินาที และทันใดนั้นดวงตาของนางก็เป็นประกาย

นางก้าวไปข้างหน้าและหยิบของออกมาจากใต้ม่านน้ำตกนั้น

“นี่มัน…” ลั่วหรงมองดูสิ่งนี้อย่างคุ้นเคย

“ธงชี้นำศพ” น้ำเสียงของลั่วชิงยวนเย็นชาเล็กน้อย “ไม่แปลกใจแล้วที่วันนี้จวนมหาราชครูจะมีผีดิบพวกนั้นอยู่ ดูเหมือนว่าคนเหล่านั้นจะกลายเป็นผีดิบอยู่ก่อนแล้ว ก่อนจะเข้ามาในจวน”

“เพราะมีธงชี้นำศพซ่อนอยู่ในบ้าน พวกมันจึงสามารถปลอมแปลงเป็นคนธรรมดาได้ เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพียงแผนการชั่วร้ายเล็ก ๆ อีกแล้ว”

หากในวันนี้พวกเขาไม่อาจค้นพบได้ทันเวลา ผีดิบเหล่านั้นคงคลุ้มคลั่งผ่านการชักใย และบรรดาแขกเหรื่อที่มาที่จวนในวันนี้จะต้องพบกับความหายนะ เพียงสูญเสียหนึ่งหรือสองชีวิต มันก็จะกลายเป็นคดีร้ายแรงที่สะเทือนขวัญคนทั้งเมืองหลวงได้อย่างแน่นอน!

เหนือสิ่งอื่นใด บรรดาแขกที่มายังจวนมหาราชครูเพื่อฉลองวันเกิดให้เขาล้วนไม่ใช่คนธรรมดา

พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่!

หากมีอะไรเกิดขึ้นจริง จวนมหาราชครูอาจประสบหายนะครั้งใหญ่ก็เป็นได้!

ลั่วหรงตระหนักถึงสิ่งนี้ในทันที นางรู้สึกเสียวสันหลังวาบ และไม่อยากจะคิดถึงเรื่องนี้เลย

“คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ดูคล้ายจะต้องการทำลายทั้งข้าผู้เป็นอ๋องและจวนราชครูในคราวเดียว! ช่างเป็นวิธีการที่น่ากลัวเสียจริง!” ฟู่เฉินหวนหรี่ตาลงเล็กน้อย ดวงตาของเขาส่อประกายเย็นชา

ลั่วหรงดูเคร่งขรึม "นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก ไม่มีทางที่คนอย่างหลินอวี้เวยจะคิดได้ด้วยตัวเอง จะต้องมีคนชักใยอยู่เบื้องหลัง! นางจะต้องถูกสอบปากคำ!"

“หากท่านอ๋องไม่ทรงว่าอะไร ม่อมฉันจะขอให้หลิ่วจิ้นคนของจวนท่านถูกสอบปากคำร่วมกับนางที่จวนแห่งนี้ด้วย!” ลั่วหรงถามฟู่เฉินหวน