ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 142

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว "นี่ท่านสงสัยว่าตัวข้าฆ่าคนปิดปากอย่างนั้นหรือ?"

ฟู่เฉินหวนมองไปทางอื่นและไม่ได้ตอบอะไร แต่สีหน้าของเขาได้บอกทุกอย่างไว้แล้ว

ลั่วชิงยวนอยากจะอธิบาย แต่เธอก็รู้สึกเหนื่อยๆ รู้สึกเหมือนตัวเองคิดผิดที่รู้อะไรมากเกินไป

ฟู่เฉินหวนรู้สึกกังขาในเรื่องนี้จริง ๆ นั่นก็เพราะลั่วชิงยวนเป็นคนสัมผัสกับธงชี้นำศพ และนางก็เป็นคนที่สัมผัสร่างกายของหลิ่วจิ้นด้วย

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เขาสงสัยว่าเหตุการณ์นี้อาจเกี่ยวข้องกับตระกูลเหยียน ลั่วชิงยวนและตระกูลเหยียนนั้นก็มีความเกี่ยวข้องกันอย่างแยกไม่ออก

ลั่วหรงดูเคร่งขรึมและเอ่ยขึ้นว่า "ตอนนี้เราทำได้เพียงไปสอบปากคำหลินอวี้เวยเท่านั้น"

ลั่วหรงจัดให้มีคนคอยจับตาดูร่างของหลิ่วจิ้นเอาไว้ ก่อนที่ทั้งสามจะออกจากป่าไผ่หลังจวนไปอย่างรวดเร็ว

เรือนปีกตะวันตก ลั่วอวิ๋นสี่กำลังทุบตีหลินอวี้เวยเพื่อบังคับให้นางสารภาพอยู่ แต่แม้จะใช้แส้เฆี่ยนตีหลินอวี้เวยจนตาย หลินอวี้เวยก็ยังไม่ปริปาก

“นังสารเลว! เราปฏิบัติต่อเจ้าอย่างดี กลับกลายเป็นว่า เจ้าวางแผนทำร้ายพี่หญิงของข้าเสียเอง! ข้าหลงนึกว่าเจ้ารักและเอ็นดูพี่สาวของข้ามากแต่กลับกลายเป็นว่าเจ้าอยากให้นางสูญเสียความบริสุทธิ์ และอยากจะฆ่านางเสียอย่างนั้น!”

ลั่วอวิ๋นสี่โกรธมาก พี่สาวของนางมีจิตใจเมตตาต่อผู้อื่น และทั้งยังใจกว้างต่อคนรับใช้อีกด้วย ยิ่งกับหลินอวี้เวยนางก็ยิ่งใจดีมากกว่าใคร!

แต่นางกลับเนรคุณ และถึงกับกล้ามาทำร้ายพี่สาวของนางอีกต่างหาก! คนประเสริฐแสนดีอย่างพี่สาวของนาง! วันนี้เกือบต้องตกนรกทั้งเป็นเพราะทาสอกตัญญูคนนี้แล้ว!

หลินอวี้เวยกัดฟันและอดทนต่อความเจ็บปวดและไม่ยอมพูดอะไรแม้แต่คำเดียว

ในตอนนี้ลั่วชิงยวนก้าวเข้าไปในประตูและเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เจ้ายังคิดจะปกป้องคนรักของเจ้าอยู่ โดยไม่ได้รู้เลยว่าสิ่งแรกที่เขาทำหลังจากถูกจับได้คือการทรยศเจ้า"

“แม้แต่เรื่องธงชี้นำศพเขาก็สารภาพมันจนหมดว่าเจ้าฝังมันไว้ที่ไหน”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หลินอวี้เวยก็ตกใจเป็นอย่างมากและมองไปที่ลั่วชิงยวนด้วยความไม่เชื่อ "เป็นไปได้ยังไง... เป็นไปได้ยังไง..."

เขาเป็นบุรุษที่นางรักหมดหัวใจ และเขาจะทรยศนางได้เช่นไร!