ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 143

ดวงตาของนางยังคงเบิกกว้าง ลำคอบวมแดงปูดโปน เห็นได้ชัดว่า นางกำลังพยายามกุมลำคอของตัวเอง แต่ทำไม่ได้ เพราะนางถูกมัดอยู่และจึงร่วงหล่นลงกับพื้น

“นางตายด้วยอาการแบบเดียวกันกับหลิ่วจิ้น” ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว

ฟู่เฉินหวนใช้ปลายนิ้วสัมผัสลงลำคอของหลินอวี้เวยแล้วกดเบา ๆ ก่อนที่หนอนสีดำจะคลานออกมาจากปากของหลินอวี้เวย

ฟู่เฉินหวนแทงหนอนตัวนั้นด้วยกริชของเขา

มันเป็นแมลงกู่เหมือนก่อนหน้านี้อีกแล้ว

จากนั้น ลั่วชิงยวนก็ได้รับสายตาที่เย็นชาและสายตาสงสัยจากฟู่เฉินหวนอีกระลอก

ลั่วชิงยวนลุกขึ้นยืนทันที "ไยท่านอ๋องถึงมองหม่อมฉันเช่นนี้ทุกที? หากท่านสงสัยว่าเป็นฝีมือหม่อมฉัน ก็หาหลักฐานมาสิเพคะ!"

ดวงตาของฟู่เฉินหวนจ้องไปที่หลินอวี้เวยอีกครั้ง คิ้วของเขาขมวดมุ่นด้วยความหงุดหงิด “ถ้าข้ามีหลักฐาน คอเจ้าคงหลุดจากบ่าไปแล้ว”

ลั่วชิงยวนโกรธมากและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เอาสิ หม่อมฉันจะรอให้ท่านอ๋องหาหลักฐานพิสูจน์ว่าเป็นฝีมือหม่อมฉัน!"

ลั่วหรงได้ยินเรื่องนี้ แต่พวกเขาก็แค่ถกเถียงกันเท่านั้น นางจึงไม่ได้คิดจะใส่ใจอะไรจริงจัง

ลั่วอวิ๋นสี่ที่คอยรับฟังอยู่ข้าง ๆ รีบวิ่งเข้าไปคว้าคอเสื้อของลั่วชิงยวนเอาไว้ แล้วถามอย่างจริงจัง "ลั่วชิงยวน! เป็นฝีมือเจ้ารึ?!"

“หากเจ้ากล้าทำร้ายพี่หญิงของข้า ข้าจะฆ่าเจ้าเสีย!”

ลั่วหรงรีบก้าวไปข้างหน้าและดึงลั่วอวิ๋นสี่ออกให้ห่างจากหลานสาว "อวิ๋นสี่! ปล่อยนาง!"

“ถ้าวันนี้ไม่ได้ชิงยวน หลางหลางจะรอดปลอดภัยมาได้เช่นนี้หรือไร?”

ลั่วอวิ๋นสี่โกรธมากเมื่อเห็นว่า มารดาของนางปกป้องลั่วชิงยวนถึงเพียงนี้ นางมีน้ำเสียงขอบอกขอบใจ และไว้วางใจลั่วชิงยวนไม่น้อยเลย

“ท่านแม่! ลั่วชิงยวนทำเช่นนี้ก็เพราะอยากได้รับความไว้วางใจจากท่าน! นางมีเจตนาไม่บริสุทธิ์ ท่านจะเชื่อนางง่าย ๆ ไม่ได้! ท่านมั่นใจเถิดว่า หลินอวี้เวยถูกฆ่าปิดปากก็เพราะนาง!”