ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1415

โหยวเซียงกัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ

ลั่วชิงยวนมองไปที่อวี๋โหรว หลายวันมานี้อวี๋โหรวผอมซูบไปมาก

“เจ้าจับตัวอวี๋โหรวมาเพื่อล่อข้ามาที่นี่รึ?”

ลั่วชิงยวนหรี่ตามองโหยวเซียง

“แต่เจ้ามิน่าจะมีความสามารถพอที่จะพาอวี๋โหรวออกจากวังหลวงไปได้”

“เวินซินถงเป็นคนทำใช่หรือไม่?”

“เจ้าทำข้อตกลงอะไรกับนางไว้?”

โหยวเซียงหัวเราะเยาะ “อยากรู้รึ?”

“คุกเข่าอ้อนวอนข้าสิ”

“เจ้าอ้อนวอนข้า ข้าถึงจะบอกเจ้าว่าผู้ใดจับตัวอวี๋โหรวมา และผู้ใดร่วมมือกับข้าวางแผนให้เจ้ามาที่เมืองแห่งภูตผี”

ลั่วชิงยวนมองท่าทีหยิ่งยโสของโหยวเซียงแล้วก็อดมิได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ นางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ แล้วถามว่า “ต่งอวิ๋นซิ่วมิมาด้วยรึ?”

“เมื่อครู่นี้คนที่ต่อสู้กับข้าก็คือนางใช่หรือไม่?”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงเยาะเย้ยของลั่วชิงยวน โหยวเซียงก็โกรธจัด ในใจนางตกใจ ลั่วชิงยวนรู้แล้วหรือว่ามารดาของนางเป็นใคร

“สารเลว!”

นางบีบคออวี๋โหรวอย่างแรงเพื่อข่มขู่ลั่วชิงยวน “จะคุกเข่าหรือไม่?!”

“ลั่วชิงยวน เจ้ามีโอกาสแค่ครั้งเดียว!”

“หากเจ้ามิยอมคุกเข่ายอมจำนนแต่โดยดี ข้าจะหักคอนางเดี๋ยวนี้!”

กล่าวจบ โหยวเซียงก็ออกแรงบีบ

บีบจนอวี๋โหรวหายใจมิออก เส้นเลือดปูดโปนบนหน้าผาก

ลั่วชิงยวนมองด้วยสายตาเย็นชา สีหน้าสงบนิ่ง

ทันใดนั้นเอง อวี๋ตันเฟิ่งที่ลอยอยู่กลางอากาศก็กระโจนเข้าใส่โหยวเซียง ทะลุร่างของนางอย่างแรง

ในชั่วขณะนั้น อวัยวะภายในของโหยวเซียงถูกกระแทกอย่างรุนแรง ร่างของนางกระเด็นปลิวไป แล้วตกกระแทกพื้น

เลือดสีแดงฉานไหลทะลัก

เมื่อชายชุดดำที่โหยวเซียงพามาด้วยเห็นเหตุการณ์นี้ก็ตกใจมาก พวกเขามิเห็นเลยว่าผู้ใดเป็นคนลงมือ!

จึงพากันกรูเข้าโจมตีลั่วชิงยวนและพรรคพวก

การต่อสู้ใกล้ปะทุขึ้นแล้ว

อวี๋ตันเฟิ่งสามารถจัดการคนเหล่านี้ได้เลย แต่ลั่วชิงยวนกลับส่งสายตาให้นาง

อวี๋ตันเฟิ่งเข้าใจความหมายของนาง