ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1435

เวินซินถงตกใจเมื่อได้ยินดังนั้น “เป็นไปได้อย่างไร? ข้าจัดการเรียบร้อยแล้ว!”

นายท่านซีขมวดคิ้วด้วยสีหน้ามิพอใจ จากนั้นก็กวักมือเรียกสาวใช้และผู้คุ้มกันมาหลายคน

“พวกเจ้าบอกมา เมื่อคืนเห็นสิ่งใดบ้าง!”

สาวใช้หน้าซีดเผือด ยังคงตื่นตระหนกอยู่ กล่าวด้วยเสียงสั่นเครือ “เมื่อคืนมีชายคนหนึ่งถือดาบเดินไปทั่วจวนเลยเจ้าค่ะ”

“เสียงดาบเล่มนั้นลากไปบนพื้นดังทั้งคืน ฟังแล้วสยองขวัญยิ่งนักเจ้าค่ะ”

ผู้คุ้มกันก็รีบกล่าว “ใช่ขอรับ ข้าน้อยก็เห็นเช่นกัน”

“น่ากลัวมากขอรับ”

“แถมเมื่อคืนในจวนก็มีงูโผล่มาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ตัวใหญ่เท่าแขนเลยหนาขอรับ!”

“ตอนนี้งูพวกนั้นยังอยู่ในจวนอยู่เลย ตัวมันใหญ่เกินไป พวกข้าน้อยมิกล้าจับ ตอนนี้ในจวนวุ่นวายไปหมดแล้ว”

“ท่านนักบวชระดับสูง ท่านรีบหาทางจัดการทีเถิดขอรับ”

เวินซินถงตั้งใจฟังอย่างตั้งใจ ขมวดคิ้วครุ่นคิด แต่เมื่อได้ยินเรื่องงู ใบหน้านางก็ซีดเผือด

นางกลืนน้ำลายอย่างตื่นตระหนก “มีงูด้วยหรือ?”

นางกลัวงูมากที่สุด!

นายท่านซีก็ร้อนใจมิต่างกัน “ใช่แล้วขอรับ ท่านนักบวชระดับสูง เรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้ ข้ามิอาจโกหกท่านได้หรอกขอรับ!”

“ขอท่านรีบจัดการเรื่องยุ่งยากนี้ให้ข้าด้วยเถิด”

เวินซินถงมิกล้าไป

แค่เห็นงูนางก็ตัวสั่นแล้ว จะให้ไปจับงูน่ะหรือ!

นี่บ้านตระกูลซีเป็นอะไรกันไปหมด!

แต่นายท่านซีเร่งเร้า นางจึงทำได้เพียงกัดฟันกล่าวว่า “พาข้าไปดูที่ที่ชายผู้นั้นปรากฏตัวเมื่อคืนก่อน”

นายท่านซีรีบนำทางเวินซินถงไป

เวินซินถงเดินสำรวจไปทั่วจวน นางระมัดระวังข้างทางและพุ่มไม้ตลอดเวลา เพราะเกรงว่าจะมีงูโผล่ออกมา

“ท่านนักบวชระดับสูง ท่านบอกว่าคราวก่อนจัดการเรียบร้อยแล้วมิใช่หรือขอรับ? เหตุใดจึงเกิดเรื่องยุ่งยากขึ้นอีก? หรือว่าพวกนั้นจะตามติดจวนข้าแล้ว?”

“ตามหลักการแล้วมิน่าจะใช่”