ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1436

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนก็หันมองไปยังต้นเสียง

นายท่านซีขมวดคิ้ว “เจ้าเป็นใครกัน? ไยจึงกล้าบุกรุกเข้ามาในบ้านข้า”

บัดนี้คนในจวนวุ่นวายกันไปหมด ความสนใจทั้งหมดอยู่ที่งูเหล่านั้น ไม่มีใครสังเกตเห็นเลยว่าลั่วชิงยวนเข้ามาตั้งแต่เมื่อใด

เมื่อเวินซินถงเห็นลั่วชิงยวนในวินาทีนั้น หัวใจของนางก็แทบหยุดเต้น

ในดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึงและความหวาดกลัว

นางกลับมาแล้ว!

ลั่วชิงยวนกลับมาจากเมืองแห่งภูตผีอย่างปลอดภัย!

สตรีผู้นี้มีชีวิตรอดกลับมาจากสถานที่เช่นเมืองแห่งภูตผีได้อย่างไร!

เวินซินถงกัดฟันด้วยความแค้น

ลั่วชิงยวนเห็นปฏิกิริยาของเวินซินถงแล้วก็มั่นใจว่าอวี๋โหรวถูกนางจับตัวไปจริง ๆ

แม้กระทั่งโหยวเซียงก็ถูกเวินซินถงล่อลวงไปร่วมมือกัน วางแผนลวงนางไปยังเมืองแห่งภูตผี

“ท่านนักบวชระดับสูงแปลกใจที่ข้ากลับมาหรือ?”

“ท่านนักบวชระดับสูงทราบว่าข้าไปเมืองแห่งภูตผีด้วยหรือ?”

ในดวงตาของเวินซินถงฉายแววโกรธแค้น

ลั่วชิงยวนยกยิ้มเย็นชา “ท่านนักบวชระดับสูงรู้จักโหยวเซียงหรือไม่?”

เวินซินถงพยายามทำสีหน้าให้สงบนิ่ง

ลั่วชิงยวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าฆ่าโหยวเซียงแล้ว ก่อนตายนางบอกเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย รวมถึงเรื่องที่ท่านนักบวชระดับสูงจับตัวอวี๋โหรวไปและตกลงทำสัญญากับนางด้วย”

“น่าเสียดายจริง ๆ ที่ข้าไปเมืองแห่งภูตผีครานี้มิเพียงมิตาย แต่ยังได้บัวถวายกลับมาด้วย”

เมื่อเห็นสีหน้าของเวินซินถง แม้จะพยายามสงบสติอารมณ์ แต่ความตกตะลึงและความหวาดกลัวในดวงตากลับมิอาจซ่อนไว้ได้

เวินซินถงกล่าวเสียงแผ่ว “ข้ามิเข้าใจว่าเจ้าพูดถึงเรื่องกระไร”

“ที่นี่คือบ้านตระกูลซี หากเจ้ามีอะไรจะคุยกับข้าก็ไปคุยกันเป็นการส่วนตัวเถิด”

นายท่านซีตั้งสติได้แล้วจึงรีบถามว่า “ใช่แล้ว นี่บ้านข้า”

“ท่านนักบวชระดับสูง ท่านช่วยข้าจัดการเรื่องยุ่งยากพวกนี้วันนี้เลยได้หรือไม่?”

“ข้าทนรออีกต่อไปมิได้แม้แต่วันเดียวแล้วขอรับ!”

นายท่านซีเข้มงวดมาก และทุกคนที่อยู่ในจวนต่างก็หวาดกลัว