ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1438

คำพูดของนายท่านซีช่างเฉียบคมยิ่งนัก

ราวกับตบหน้านักบวชระดับสูงต่อหน้าผู้คน อับอายจนมิรู้จะหาทางลงอย่างไร

ใบหน้าของเวินซินถงมืดมน นางรู้สึกอับอายอย่างยิ่ง

แต่บัดนี้ความแค้นที่มีต่อลั่วชิงยวนในใจนางยิ่งปะทุมากกว่า

ลั่วชิงยวนมองเวินซินถงอย่างท้าทาย จากนั้นก็ตอบนายท่านซีว่า “นายท่านซีโปรดวางใจ ข้าจะจัดการเรื่องนี้ให้ท่านอย่างเรียบร้อยแน่นอน”

นายท่านซีพยักหน้า “เช่นนั้นก็รบกวนแม่นางแล้ว”

จากนั้นนายท่านซีก็ให้คนจัดห้องพักให้ลั่วชิงยวน รอจนถึงยามค่ำ

ลั่วชิงยวนถือกระสอบใส่งูออกจากบ้านตระกูลซีไป

เวินซินถงยังคงมิยอมรับความพ่ายแพ้ และกล่าวกับนายท่านซีอีกหลายคำ แต่เมื่อลั่วชิงยวนหันไปมองก็เห็นเพียงสีหน้ารังเกียจของนายท่านซี ไม่มีแม้แต่จะเหลียวแลเวินซินถงเลย

ลั่วชิงยวนหัวเราะเบา ๆ

จากนั้นก็เดินออกไป

หลายสิ่งหลายอย่างบนใต้หล้านี้ก็โหดร้ายเช่นนี้

เมื่อมีฐานะที่สูงส่งแล้วก็ต้องมีความแข็งแกร่งเทียบให้สมกับสถานะ ผู้อื่นจึงจะยอมรับ

นายท่านซีมีอำนาจ จึงกล้าที่จะแสดงออกอย่างชัดเจนเช่นนี้ มิไว้หน้าเวินซินถงเลยแม้แต่น้อย

ถึงแม้คนอื่น ๆ จะมิกล้าแสดงออกอย่างชัดเจนเช่นนายท่านซี แต่ก็คงจะซุบซิบนินทากันลับหลังว่านักบวชระดับสูงผู้นี้มีแต่ชื่อเสียง แต่ความสามารถจริงกลับมิสมกับตำแหน่ง

เมื่อมีคำพูดเช่นนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ ตำแหน่งนักบวชระดับสูงของเวินซินถงก็จะสั่นคลอน

แคว้นหลีมิต้องการนักบวชระดับสูงเช่นนี้

นางนึกมิออกจริง ๆ ว่า เหตุใดเวินซินถงที่มีความสามารถเพียงเท่านี้ จึงต้องแย่งชิงตำแหน่งนักบวชระดับสูงและถึงขั้นสังหารนางอย่างโหดร้าย

เมื่อคิดถึงมิตรภาพพี่น้องร่วมสำนักมาหลายปี นางก็รู้สึกขมขื่นในใจ

หลังจากออกมาแล้ว ลั่วชิงยวนก็เอางูในกระสอบไปปล่อย

เมื่อใกล้ค่ำจึงกลับไปยังบ้านตระกูลซีอีกครั้ง

นายท่านซีรอคอยนางมานานแล้ว

“แม่นาง จะเริ่มเมื่อใด?” นายท่านซีถาม

ลั่วชิงยวนสั่งการว่า “หลังจากกินอาหารเย็นเสร็จแล้ว ขอให้ทุกคนกลับไปที่ห้องของตน อย่าได้ออกมาข้างนอก”