ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1439

ลั่วชิงยวนรอแล้วรอเล่า จนกระทั่งหงไห่ปรากฏตัว

นางจึงรีบวิ่งตามไป หงไห่หันหลังวิ่งหนี

ทั้งสองเล่นเกมวิ่งไล่จับกันในจวน

วิ่งวนไปวนมาเกือบทั่วทั้งจวน

เมื่อเหนื่อยก็หยุดพักสักครู่ พักผ่อนครึ่งชั่วยามแล้วจึงวิ่งต่อ

จนกระทั่งถึงยามดึกสงัดทุกอย่างจึงค่อย ๆ สงบลง

ลั่วชิงยวนเก็บวิญญาณของหงไห่ใส่ขวดไป

เมื่อถึงรุ่งเช้า เสียงไก่ขันดังขึ้น

นายท่านซีรีบเดินออกจากห้องด้วยความร้อนใจ มาหาลั่วชิงยวนที่นั่งพักอยู่บนบันไดหิน

“แม่นาง เป็นอย่างไรบ้าง?”

“ข้าเห็นสีหน้าเจ้ามิค่อยดีเลย”

นายท่านซีมองนางด้วยสีหน้าเป็นห่วง

ลั่วชิงยวนตอบว่า “จัดการเรียบร้อยแล้ว”

นางหยิบขวดใบนั้นออกมาให้นายท่านซีดู

นายท่านซีเห็นเพียงกลุ่มไอสีดำก็เชื่อสนิทใจ “จัดการได้ก็ดีแล้ว จัดการได้ก็ดีแล้ว”

“แม่นาง ของพรรค์นั้นจะมิกลับมาอีกแล้วใช่หรือไม่?”

ลั่วชิงยวนตอบว่า “เมื่อปราบแล้วก็จะมิกลับมาอีก”

“แต่ก็มีโอกาสที่จะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นอีก”

“หากยังมีคนมุ่งเป้ามาที่นายท่านซีอยู่”

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของนายท่านซีก็เคร่งขรึมขึ้นมาขณะถามว่า “เช่นนั้นจะทำอย่างไรดี?”

ลั่วชิงยวนค่อย ๆ ลุกขึ้นกล่าวว่า “วันนี้ข้าจะจัดวางอาคมคุ้มกันในจวนของท่าน หากไม่มีใครไปยุ่งกับสิ่งที่ข้าจัดวางไว้ รับรองว่าภูตผีปีศาจธรรมดาไม่มีทางเข้ามาในบ้านตระกูลซีได้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ นายท่านซีก็รู้สึกโล่งใจอีกครั้ง “ดีมาก ดีมาก”

“เช่นนั้นรบกวนแม่นางด้วย”

“มิเป็นอะไร ข้าไปเตรียมของก่อน ประเดี๋ยวค่อยกลับมาใหม่”

นายท่านซีพยักหน้าแล้วมองลั่วชิงยวนที่จากไปด้วยสีหน้าอ่อนล้า ในใจเขาผ่อนคลายลงแล้ว