ในขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น
ลั่วชิงยวนตกใจ แต่ก็สายเกินไปแล้วที่หลบเข้าไปในห้องเก็บฟืนได้ทัน นางจึงจำต้องหลบเข้าไปในทางเดินระหว่างห้องสองห้องข้าง ๆ
ได้แต่เอนตัวแนบชิดกำแพง มิกล้าส่งเสียง
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าภายนอก พ่อครัวใหญ่ผางดูเหมือนจะตื่นตระหนกเช่นกัน เขารีบล้างมือทันทีแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
เหล่านางกำนัลที่นำอาหารไปส่งทยอยกลับมา
มีผู้คนเดินผ่านไปมาทั้งสองด้าน ลั่วชิงยวนเดินเตร็ดเตร่อย่างไร้จุดหมาย แต่กลับไม่มีใครสังเกตเห็นนาง
ผู้คนทยอยเดินออกไปจนหมด
ทันใดนั้นก็ได้ยินพ่อครัวใหญ่ผางสั่งขันทีว่า “ไปตรวจดูว่าคนออกไปหมดแล้วหรือยัง ข้าจะลงกลอนประตู”
“ขอรับ”
จากนั้นขันทีสองคนก็เริ่มออกตรวจตรา
ลั่วชิงยวนทำได้เพียงหาห้องใกล้ ๆ แล้วเข้าไปหลบอยู่ในมุมห้อง
ในห้องเครื่องนี้นอกจากห้องครัวหลวงแล้วส่วนที่เหลือล้วนเป็นห้องเก็บของ ไม่มีห้องพักอาศัย ดังนั้นลั่วชิงยวนจึงมิได้พบเจอผู้ใด
เสียงฝีเท้าดังมาจากนอกประตู ขันทีเปิดประตูมองเข้าไปมิเห็นลั่วชิงยวนที่หลบอยู่มุมห้อง จึงหันหลังกลับไป
“ทุกคนออกไปหมดแล้วขอรับ ไม่มีใครแล้ว”
พ่อครัวใหญ่ผางพยักหน้า “ดี เช่นนั้นไปกันเถิด”
จากนั้นพ่อครัวใหญ่ผางก็จากไป
ประตูใหญ่ของห้องเครื่องถูกลงกลอนจากภายนอก
เมื่อผู้คนจากไปจนหมด ลั่วชิงยวนจึงออกมาจากห้องแล้วไปยังห้องที่พ่อครัวใหญ่ผางสับอะไรบางอย่างเมื่อครู่นี้
กลิ่นคาวคลุ้งรุนแรงลอยเข้าปะทะจมูก
ในห้องนี้มีเพียงเตาเล็ก ๆ เพียงเตาเดียว ดูเหมือนจะเป็นครัวส่วนตัวของพ่อครัวใหญ่ผาง
ลั่วชิงยวนจุดไฟแล้วรีบตรงไปยังเขียง บนนั้นยังมีรอยเลือดและเศษเนื้อหลงเหลืออยู่มากมาย
กลิ่นนั้นชวนคลื่นเหียน
ด้วยเหตุอะไรก็มิอาจทราบได้ รู้สึกราวกับมีกลิ่นศพเจือปนอยู่...
นางย่อตัวลง เปิดถังแล้วเปิดถุงดู ปรากฏว่าในนั้นเต็มไปด้วยเศษเนื้อ
เนื้อที่ถูกสับจนละเอียด
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว ทนกลิ่นเหม็นคาวนั้นไว้ แล้วลองเขย่าถุงดู พบว่าใต้เศษเนื้อนั้นมีบางอย่างสีแดงอยู่
ดูคล้ายเครื่องใน
แต่เล็กมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...