หลังจากได้สนทนากันในครั้งนี้ ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็แน่นแฟ้นขึ้น
โหยวหัวหนิงปฏิบัติต่อนางด้วยความเอื้อเฟื้อยิ่งนัก
หลังจากจบมื้อกลางวัน โหยวหัวหนิงก็พานางออกไปเดินชมตลาด
โฉวสือชีและคนใบ้ก็ติดตามไปด้วยเพื่อความปลอดภัย
โหยวหัวหนิงกล่าวแนะนำนางว่า “ท่านดูเถิด ที่นี่เมื่อยามราตรีมาเยือนก็คือตลาดมืด ครั้นยามกลางวันก็เป็นเพียงเมืองธรรมดา”
“สิ่งที่ขายอยู่ในยามนี้ล้วนเป็นสิ่งของจำเป็นในชีวิตประจำวัน”
“เมื่อถึงยามมืดมิด ร้านค้าของพวกเขาก็จะเปลี่ยนแปลงไป”
ร้านรวงบนถนนหนทางในขณะนี้ดูเป็นปกติยิ่งนัก
มิแตกต่างจากเมืองทั่วไปแม้แต่น้อย
โฉวสือชีพลันเตือนว่า “ที่นั่นมีร้านโอสถ พวกเราไปดูกันเถิด”
ลั่วชิงยวนชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าวกับโหยวหัวหนิงว่า “พวกเราไปร้านโอสถกัน ท่านจะไปด้วยกันหรือไม่?”
โหยวหัวหนิงส่ายหน้า “ค่ำนี้ข้าอยากจะทำอาหารอร่อย ๆ ให้ท่านพี่อวี๋ ข้าต้องไปตลาดสด หากไปช้าแล้วของจะหมด”
“พวกท่านไปร้านโอสถเสร็จแล้วค่อยมาหาข้าที่ตลาดสดก็ได้”
“ได้เลย”
ทั้งสองจึงแยกทางกันตรงนี้
ลั่วชิงยวนและอีกสองคนเข้าไปในร้านโอสถ โฉวสือชีรีบสอบถามว่า “ท่านเจ้าของร้าน ท่านมีบัวถวายหรือไม่?”
เมื่อได้ยินดังนั้น อีกฝ่ายก็ส่ายหน้าทันที “ที่นี่ไม่มี”
“ไปดูที่อื่นเถิด”
เมื่อได้ยินดังนั้น โฉวสือชีจึงหยิบแท่งเงินออกมาถามว่า “ท่านโปรดชี้ทางสว่างให้พวกข้าด้วย”
อีกฝ่ายรับเงินแล้วจึงกล่าวช้า ๆ ว่า “ก่อนหน้านี้บัวถวายถูกประมูลไปในราคาสูงถึงสี่แสนตำลึง บัดนี้ผู้ใดมีของสิ่งนี้อยู่ในมือย่อมมิกล้านำออกมาขายง่าย ๆ”
โฉวสือชีรีบกล่าวอีกว่า “เช่นนั้นท่านทราบหรือไม่ว่าผู้ใดมีอยู่ในมือ? พวกเราสามารถจ่ายเงินซื้อได้”
เมื่อได้ยินดังนั้น อีกฝ่ายกลับส่ายหน้า “มีก็มิกล้าขายหรอก”
“เพราะเหตุใด?” ลั่วชิงยวนสงสัย
เจ้าของร้านใช้แขนพยุงตัวขึ้น แล้วกล่าวด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “พวกท่านคงมิรู้กระมัง ก่อนหน้านี้มีพ่อค้าโอสถคนหนึ่งนำบัวถวายมาประมูล”
“ผลปรากฏว่าในคืนนั้นประมูลได้ราคาสูงถึงสี่แสนตำลึง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...