ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1474

อวี๋หงเดินนำหน้า สีหน้าดูโกรธเคืองยิ่งนัก

เมื่อประตูห้องเปิดออก อวี๋หงก็เดินเข้ามา

“ข้าให้เวลาเจ้าหนึ่งวัน คิดดีแล้วหรือยัง” อวี๋หงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาแฝงไว้ด้วยความข่มขู่

“ยังมิยอมบอกใช่หรือไม่? ได้!”

จากนั้นอวี๋หงก็โบกมือ ผู้คุ้มกันหลายคนถือถังเข้ามา

เมื่อเปิดออก ด้านในมีทั้งงูพิษและแมงป่องพิษ

อวี๋หงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ของพวกนี้เพียงพอที่จะทรมานพวกเจ้าให้ตายทั้งเป็น!”

“ในเมื่อเจ้ามิคิดจะกล่าวสิ่งใดก็อย่าหาว่าข้าโหดร้ายแล้วกัน”

หลังจากพูดเช่นนั้น อวี๋หงก็ออกคำสั่งทันที “ใครก็ได้!”

“ให้พวกมันสองคนลิ้มรสก่อน!”

อวี๋หงชี้ไปยังคนใบ้และโฉวสือชี

เขามองไปยังลั่วชิงยวน “เจ้ายังมีเวลาอีกเล็กน้อย ลองคิดดูอีกทีเถอะ”

จากนั้นผู้คุ้มกันก็ก้าวเข้ามาจับตัวโฉวสือชีและคนใบ้ จับเท้าของพวกเขาแล้วถอดรองเท้าออก

จากนั้นก็จับงูพิษตัวหนึ่งหมายจะเอามากัดฝ่าเท้าของพวกเขา

ลั่วชิงยวนใจหายวาบ

รีบกล่าวเสียงดัง “หยุดนะ!”

“ข้าจะบอก!”

“ท่านให้พวกเขาทั้งสองหยุดก่อน!”

อวี๋หงจึงห้ามผู้คุ้มกัน กล่าวเสียงเย็น “บอกมา”

“หากเจ้ากล้าหลอกลวงข้า พวกเจ้าทั้งสามก็ต้องตาย”

ลั่วชิงยวนมองไปยังคนอื่น ๆ ในห้องเก็บฟืน จากนั้นก็กล่าวว่า “ข้าบอกได้”

“แต่ให้ท่านได้ยินเพียงผู้เดียว”

“ท่านให้พวกเขาทั้งหมดออกไปก่อน”

อวี๋หงจ้องมองนาง แล้วขู่ว่า “เจ้าอย่าคิดจะใช้เล่ห์เหลี่ยม!”

เขาคิดถึงบุญคุณที่ลั่วชิงยวนรักษาบิดาของเขา จึงชะลอการลงมือกับนาง

คาดมิถึงว่าให้โอกาสนางถึงสามครั้ง นางก็ยังมิเห็นค่า

ลั่วชิงยวนตกใจ พี่ชายหรือ?

โหยวจิ้งเฉิงเป็นพี่ชายของโหยวหัวหนิงจริงหรือ?

และอวี๋หงยังรู้จักโหยวจิ้งเฉิงด้วยหรือ?

“ใครก็ได้ ลงโทษพร้อมกันให้หมดเสีย!” อวี๋หงสั่งด้วยความโกรธ

เมื่อเห็นผู้คุ้มกันกำลังจะเข้ามาอีกครั้ง หนังศีรษะของลั่วชิงยวนก็ชาไปหมด

นางตวาดเสียงดัง “อวี๋หง! หากข้าใส่ร้ายภรรยาท่านอย่างไร้เหตุผล ข้าจะรู้ชื่อโหยวจิ้งเฉิงได้อย่างไร?”

“ศพของอวี๋ตันเฟิ่งอยู่ในเมืองแห่งภูตผี แต่หากท่านต้องการขึ้นเขา ท่านจะขึ้นไปมิได้!”

“หากท่านต้องการร่างของน้องสาวท่าน ท่านจะไม่มีทางได้มาหากไม่มีข้า!”

ในเมื่อนางกล่าวอย่างไร อวี๋หงก็มิเชื่อ

เช่นนั้นก็คงต้องแข็งกร้าวบ้างแล้ว