อวี๋หงตกตะลึง และขมวดคิ้วครุ่นคิด เมืองแห่งภูตผี ที่นั่นมิใช่สถานที่ที่คนธรรมดาสามัญจะไปได้
อีกทั้งภูเขาทั้งลูกใหญ่โตเพียงนั้น ศพอยู่ที่ใดก็มิอาจสืบหาได้ จะขุดภูเขาทั้งลูกก็มิใช่เรื่อง
อวี๋หงยังคงครุ่นคิด ลั่วชิงยวนจึงกล่าวต่อไปว่า
“ข้าสามารถนำท่านขึ้นเขาได้ บนเขายังมีผู้คนมากมาย พวกเขาจะเป็นพยานให้ข้าได้”
“อวี๋ตันเฟิ่งตายไปหลายสิบปีแล้ว คนอายุเท่าข้าไม่มีทางสังหารนางได้ ข้าหลอกลวงท่านหรือไม่ เมื่อถึงกาลนั้นท่านย่อมกระจ่าง”
“ยิ่งไปกว่านั้น ท่านมิรู้สึกหรือว่าหลังจากภรรยาของท่านกลับมาเมื่อคืนก็มีบางสิ่งผิดปกติ?”
“บัดนี้นางมิใช่โหยวหัวหนิงแล้ว! หากมิรีบขับไล่สิ่งชั่วร้าย ภรรยาของท่านจะเป็นอันตรายถึงชีวิต!”
อวี๋หงมีสีหน้าเคลือบแคลงสงสัย
แต่ในเวลานั้นเอง ร่างหนึ่งก็บุกเข้ามาในห้องเก็บฟืนโดยตรง
กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “ท่านเจ้าเมือง ภรรยาของท่านมิได้มีปัญหาอะไร ท่านอย่าได้ถูกลั่วชิงยวนหลอกลวง”
“ถึงแม้จะมีปัญหาอะไรจริง ข้าก็สามารถจัดการให้ท่านได้”
เมื่อเห็นผู้มาเยือน รูม่านตาของลั่วชิงยวนก็หดเล็กลง
เวินซินถง!
ในที่สุดนางก็ปรากฏตัวแล้ว!
อวี๋หงยังคงครุ่นคิด เวินซินถงจึงกล่าวอีกว่า “ข้าคือนักบวชระดับสูง ท่านมิเชื่อมั่นในความสามารถของข้า แต่กลับเชื่อสตรีผู้นี้หรือ?”
เวินซินถงกล่าวด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโส
เมื่อได้ยินดังนั้น อวี๋หงก็กล่าวโดยมิได้ลังเลแม้แต่น้อยว่า “ได้ หากภรรยาข้ามีปัญหาอะไร ข้าขอฝากท่านนักบวชระดับสูงด้วย”
ลั่วชิงยวนพยายามทัดทานเขาอีกครั้ง “ท่านเจ้าเมือง ท่านอาจมิรู้ ความสามารถของนักบวชระดับสูงผู้นี้มิได้สูงส่งนัก พลาดพลั้งมาหลายครั้งแล้ว”
“ท่านวางใจที่จะมอบภรรยาของท่านไว้ในมือของคนเช่นนี้จริง ๆ หรือ?”
ทันทีที่คำเหล่านี้หลุดออกมา เวินซินถงก็หน้าซีดเผือดในทันที
จ้องมองนางด้วยดวงตาที่แฝงไว้ด้วยจิตสังหาร “เจ้าอย่าได้บังอาจทำลายชื่อเสียงของข้าที่นี่!”
“เจ้าอย่าบังอาจทำให้ชื่อเสียงของนักบวชระดับสูงแปดเปื้อน!”
กล่าวจบ เวินซินถงก็มองไปยังอวี๋หง “ท่านเจ้าเมือง สตรีผู้นี้มีเจตนาร้าย จงสังหารนางเสียก่อน แล้วจัดการให้สิ้นซาก”
“ส่วนเมืองแห่งภูตผี ข้าสามารถไปกับท่านได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...