เมื่อลุกขึ้นได้ก็รีบวิ่งหนีไป
โหยวหัวหนิงลุกขึ้นรีบไล่ตามนางไป
เวินซินถงหนีไปตลอดทาง แล้วรีบปีนกำแพงหนีออกจากบ้านตระกูลอวี๋
เสียงดังทำให้ผู้คุ้มกันหลายคนตื่นตกใจ เมื่อพวกเขาวิ่งตามไปก็เห็นเพียงโหยวหัวหนิงที่ทั้งร่างเต็มไปด้วยเลือด
“ฮูหยิน!”
โหยวหัวหนิงหันขวับมามองพวกเขาแวบหนึ่ง จากนั้นก็กระโจนตัวขึ้นเหาะหนีไปอย่างรวดเร็ว
ฝูงชนด้านล่างตกตะลึง
“ฮูหยินมีวรยุทธ์ตั้งแต่เมื่อใด?”
พวกลั่วชิงยวนกำลังย่องเข้าไปใกล้ห้องของโหยวหัวหนิง แต่ระหว่างทางได้ยินเสียงดัง เมื่อตามไปกลับมิพบสิ่งใดแล้ว
รอจนกระทั่งผู้คุ้มกันที่ตรวจตราหลายคนออกไป พวกลั่วชิงยวนจึงรีบรุดไปยังที่แห่งนั้น
ค้นหาไปทั่วก็ได้กลิ่นคาวเลือด
แล้วพบศพในลานบ้านนั้น
โฉวสือชีพลิกศพขึ้นมา เมื่อเห็นรอยแผลที่คอศพแล้วก็ร้องเสียงหลง “รอยแผลนี้ มันกัดกินกันสด ๆ เลยนี่…”
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว หันไปมองทั้งสองคน “พวกเจ้าว่ารอยแผลนี่คุ้นตาหรือไม่?”
ทั้งสามมองหน้ากัน
โฉวสือชีอุทาน “ฝูเหมิ่งหรือ?!”
ลั่วชิงยวนมองร่างนั้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แล้วกล่าวด้วยความกังวล “ฝูเหมิ่งตายไปแล้ว นี่คือโหยวจิ้งเฉิง!”
โฉวสือชีรู้สึกเหลือเชื่อ “โหยวจิ้งเฉิงยังมิตายจริงหรือ?”
ดวงตาลั่วชิงยวนแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ต้องเป็นเขาแน่ มีเพียงเขาเท่านั้นที่หาที่นี่เจอ เพราะเขาตามข้ามาตลอด”
นางรีบหยิบเข็มทิศอาณัติสวรรค์ออกมา “ต้องรีบหาตัวเขาให้เจอ! หากเขาสิงร่างคนอื่นจะหายากยิ่งกว่าเดิม!”
คราวนี้ต้องสังหารเขาให้ได้!
เข็มทิศเริ่มหมุน แล้วชี้ทิศทางในทันที
ทั้งสามคนยังคงหลบเดินเลี่ยงผู้คุ้มกันที่ตรวจตราตามเดิม เพื่อมิให้พวกเขารู้ตัวและหลีกเลี่ยงมิให้เสียเวลามากไปกว่านี้
ในเวลานี้ โหยวหัวหนิงได้มาถึงที่ที่อวี๋หงกำลังจัดการธุระ
อวี๋หงเก็บแผนที่เรียบร้อยแล้วและเตรียมจะออกเดินทางไปยังเมืองแห่งภูตผีในวันพรุ่ง
เมื่อเงยหน้าขึ้นก็ตกใจ
โหยวหัวหนิงยืนอยู่ตรงหน้าเขาในสภาพร่างเต็มไปด้วยเลือด ผมเผ้ารุงรัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...