“หากเจ้ามิรีบร้อนจากไปก็จงพักอยู่ที่นี่ต่ออีกสองสามวันเถิด”
“อย่างไรเสีย เจ้ากลับไปตอนนี้ เกาเหมียวเหมี่ยวผู้นั้นย่อมต้องหาเรื่องเจ้าอีก พักอยู่ที่นี่อีกสักสองสามวันเถิด”
“ข้าจะคัดเลือกผู้คุ้มกันร้อยกว่าคนให้เจ้าเป็นการส่วนตัว ต่อไปนี้พวกเขาจะคอยติดตามเจ้า ข้าจะดูว่าใครจะกล้าข่มเหงเจ้าอีก!”
ลั่วชิงยวนมิได้เอ่ยคำใด นางเคยหาเรื่องพวกราชวงศ์มาแล้วด้วยซ้ำ
แต่เมื่อดูจากท่าทีของอวี๋หงแล้ว เขาก็มิได้เกรงกลัวที่จะเป็นศัตรูกับราชวงศ์เช่นกัน
ท้ายที่สุดแล้วเขาก็มีทรัพย์สมบัติอันน่าทึ่งมากมายถึงเพียงนี้
แต่กลับถ่อมตนกว่าที่คิดไว้มากนัก
หลังจากออกไป ลั่วชิงยวนก็นำสมุนไพรเหล่านั้นทั้งหมดมาใช้รักษาและบำรุงร่างกายของผู้อาวุโสทั้งสอง
หลังจากได้รับเถ้ากระดูกของอวี๋ตันเฟิ่ง ผู้อาวุโสทั้งสองก็เศร้าโศกอยู่หลายวัน แต่เมื่อนำอวี๋ตันเฟิ่งไปฝังแล้ว ปมในใจก็คลายลงอย่างสมบูรณ์
ท้ายที่สุดอวี๋ตันเฟิ่งก็ได้กลับคืนสู่อ้อมอกของครอบครัว และความแค้นของนางก็ได้รับการชำระแล้ว
หลังจากกินยาติดต่อกันหลายวัน จิตใจของท่านพ่ออวี๋ก็ฟื้นฟูขึ้นมาก
ยามว่างก็จะออกไปอาบแดด ลั่วชิงยวนก็จะคอยอยู่เคียงข้างเป็นครั้งคราว
“เด็กน้อย ข้าได้ยินพี่ชายเจ้ากล่าวว่าเจ้ากำลังตามหาสมุนไพรชนิดหนึ่งชื่อบัวถวายใช่หรือไม่?”
ท่านพ่ออวี๋ถามพลางหยิบกล่องผ้าไหมยาวออกมาจากแขนเสื้อ
“ช่างบังเอิญยิ่งนัก ในห้องของพ่อมีอยู่ เป็นของที่พ่อได้รับเป็นของกำนัลมานานแล้ว”
“เจ้ารับไว้เถิด”
ลั่วชิงยวนรับกล่องมาเปิดดู จึงพบว่าเป็นบัวถวายจริง ๆ
ในใจนางพลันตื้นตัน “ขอบคุณเจ้าค่ะ ท่านพ่อบุญธรรม!”
เมื่อเห็นนางดีใจ ท่านพ่ออวี๋ก็รู้สึกยินดีในใจราวกับได้เห็นบุตรสาวของตนเองอีกครั้ง
เมื่อครั้งที่อวี๋ตันเฟิ่งจากบ้านไปก็อายุราว ๆ นี้
ในชั่วพริบตาหนึ่ง เขารู้สึกราวกับได้เห็นอวี๋ตันเฟิ่งเมื่อครั้งยังเยาว์วัยอีกครั้ง
ลั่วชิงยวนพักอยู่ในเมืองป้านกุ่ยหลายวันแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสไปเดินเล่นในตลาดมืดดี ๆ เลย
ในคืนนั้นตลาดมืดคึกคักเป็นพิเศษ ถนนหนทางประดับประดาด้วยโคมไฟหลากสี แตกต่างจากบรรยากาศลึกลับในครั้งนั้น
ครั้งก่อนราวกับเมืองผี แต่ในวันนี้กลับมีชีวิตชีวาขึ้น
นอกจากร้านขายสมบัติล้ำค่าแปลกประหลาด บนถนนหนทางยังมีร้านขนมมากมาย พ่อค้าเข็นรถขายอาหารตะโกนเรียกลูกค้า
ลั่วชิงยวนมีความอยากรู้อยากเห็นมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...