ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 149

นางกำลังจะตาย!

แววตาลั่วเยวี่ยอิงวาววับ มีแววบ้าคลั่งเจือเล็กน้อย

แต่ขณะที่ลั่วเยวี่ยอิงกำลังรอด้วยใจระทึกนั้นเอง ประตูก็เปิดออกกะทันหันและมีเสียงร้อนรนดังขึ้น “ท่านอ๋อง หยุดมือ”

ซูโหยว เซียวชูและท่านหมอกู้ต่างก็พุ่งเข้ามาในห้อง พวกเขาคว้ามือของฟู่เฉินหวนทันที หมอกู้ก็รีบใช้เข็มเงินฝังเข้าที่หลายจุดบนร่างของฟู่เฉินหวนทำให้เขาหมดสติไป

จังหวะที่ฟู่เฉินหวนอ่อนแรงนั้น เรี่ยวแรงที่มากมายจนเหมือนปีศาจของเขาก็หายไป ลั่วชิงยวนถูกปล่อยพ้นมือเขาแ ละลงไปทรุดกองกับพื้น นางรู้สึกเหมือนได้เกิดใหม่

นางสูดหายใจเฮือกใหญ่เข้าปอด พร้อมยกมือขึ้นแตะลำคอที่เจ็บปวด ก่อนมองดูฟู่เฉินหวนโดนแบกไปที่เตียงด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ฟู่เฉินหวนนั้นออกจากตำหนักอ๋องไปเพื่อรักษาตัวเมื่อเดือนก่อน และกลับมาเพียงวันเดียวก่อนวันเกิดของท่านมหาราชครู ในช่วงหนึ่งเดือนนี้อาการป่วยของเขาไม่เพียงไม่ดีขึ้น แต่กลับแย่ลง

เมื่อได้เห็นโรคของฟู่เฉินหวนอาการหนักขึ้น เขานั้นเหมือนกลายร่างเป็นผีดิบที่โดนผู้อื่นควบคุมร่าง และสุดท้ายก็จะทำร้ายตัวเอง

ผู้ที่ชักใยอยู่เบื้องหลังนั้นต้องการให้ฟู่เฉินหวนคลุ้มคลั่งตอนที่อยู่ในจวนมหาราชครู แต่คนผู้นั้นไม่ได้คาดว่าลั่วชิงยวนจะแก้ไขสถานการณ์ได้ และลั่วชิงยวนเองก็ไม่คิดว่าฟู่เฉินหวนจะเกิดอาการกำเริบอีกรอบในคืนนี้

หลังจากที่ท่านหมอกู้ตรวจดูอาการของฟู่เฉินหวน เขาก็รีบสั่งว่า “เร็วเข้ารีบไปเตรียมยา เตรียมน้ำแข็งใส่อ่างไว้ด้วย พาท่านอ๋องลงไปแช่เร็ว”

ซูโหยวรีบสั่งการให้คนไปทำตามที่ท่านหมอบอก

หลังจากแน่ใจแล้วว่าตอนนี้ท่านอ๋องปลอดภัยดี ซูโหยวก็เดินเข้ามาช่วยประคองลั่วชิงยวน

“พระชายาไม่เป็นอะไรใช่ไหมขอรับ?”

ลั่วชิงยวนส่ายหน้าแต่ว่านางเองก็ยังคงกลัวอยู่

ท่านหมอกู้เข้ามาดูอาการบาดเจ็บที่คอของลั่วชิงยวนและบอกว่า “ข้าจะนำขี้ผึ้งรักษาบาดแผลมาให้พระชายาทีหลัง ท่านต้องทาทุกวัน”

“ขอบคุณท่านหมอกู้มาก”

ลั่วชิงยวนจ้องท่านหมอกู้อยู่นาน นางอยากจะถามว่า เหตุใดอาการป่วยของท่านอ๋องจึงไม่ดีขึ้นแต่กลับทรุดหนัก หลังจากที่ท่านหมอกู้รักษาเขาอยู่นานหลายวัน

“แม้ว่าพระชายาจะมีความรู้เรื่องการรักษาอยู่บ้าง ท่านก็ต้องไม่ใจร้อนบุ่มบ่ามเช่นนี้อีก เพราะว่ามันอันตรายมาก” ท่านหมอกู้เตือน

เมื่อคิดว่า ลั่วชิงยวนนั้นมีความสามารถมาก ดังนั้นนางจึงได้รีบพุ่งเข้ามาในห้องโดยปราศจากความหวาดกลัวใด ๆ แต่กลายเป็นว่านางเองเกือบโดนท่านอ๋องบีบคอจนถึงตาย