ลั่วชิงยวนยกยิ้มมุมปาก “เป็นคำสั่งของฉินอี้หรือ?”
คนใบ้กลับส่ายหน้า เขียนว่า “เราเป็นสหายกัน”
ลั่วชิงยวนยิ้ม
สองวันต่อมา คนใบ้ติดตามนางฝึกกระบี่ ฝึกวิชาตัวเบา ฝึกขี่ม้าและยิงธนู กอปรกับสรรพคุณของบัวถวาย นางรู้สึกว่าร่างกายมีกำลังวังชามากขึ้น
คนใบ้ออกจากตลาดมืดไปในรุ่งเช้าวันที่สาม
ลั่วชิงยวนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องช่วยอวี๋หงดูแลกิจการของตลาดมืดก่อนที่เขาจะกลับมา
ทุกวันจะต้องไปจับชีพจร ฝังเข็มและจ่ายยาให้ผู้อาวุโสทั้งสอง
พาผู้อาวุโสทั้งสองไปเดินเล่นชมทิวทัศน์ เล่นหมากรุก ผู้อาวุโสทั้งสองมีความสุขมาก เมื่อจิตใจดีขึ้น อาการป่วยทางกายก็ลดน้อยลง
วันหนึ่งโฉวสือชีมาหา กล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “ข้าสืบทราบมาว่า คืนนี้จะมีคนประมูลบัวถวาย หากพวกเราสามารถซื้อมาก่อนได้ ก็มิต้องนำไปประมูลในตลาดมืดแล้ว”
เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็รีบลุกขึ้น
“จริงหรือ? แล้วเจ้ามีเบาะแสอันใดบ้าง?”
โฉวสือชีพยักหน้า “ข้าจะหาวิธีไปหาคนผู้นั้นก่อน เพียงแต่หากต้องเจรจาต่อรอง อาจจะต้องให้เจ้าออกหน้า”
ลั่วชิงยวนพยักหน้า “ดี”
ถึงแม้ว่าในตอนนี้ร่างกายของนางจะฟื้นตัวดีขึ้นแล้ว แต่บาดแผลภายในยังต้องบำรุงรักษาในระยะยาว เรื่องนี้จึงควรเตรียมพร้อมไว้ดีกว่า
เมื่อถึงยามค่ำคืน โฉวสือชีก็พาพ่อค้าคนนั้นมา
ทั้งสองเข้าไปในโรงสุรา โฉวสือชีสั่งอาหารและสุราไว้เต็มโต๊ะแล้ว
เมื่อได้ฟังคนแนะนำก็ทราบว่า เถ้าแก่สวีเป็นลูกค้าเก่าแก่ของตลาดมืดเช่นกัน เกือบทุกเดือนจะมาสองสามครั้ง
คราวนี้บังเอิญได้บัวถวายมา จึงรีบนำมายังตลาดมืด
ลั่วชิงยวนถามว่า “มิทราบว่าเถ้าแก่สวีตั้งใจจะขายบัวถวายในราคาเท่าใด?”
“คนที่ขายได้สี่แสนตำลึงเมื่อครั้งก่อน ลงจากเขาไปก็ถูกฆ่าตายในคืนนั้นเลย”
“เถ้าแก่สวีพอจะพิจารณาการซื้อขายส่วนตัวกับพวกเราได้หรือไม่?”
“มิเช่นนั้นหากข่าวแพร่สะพัดออกไป อาจนำมาซึ่งภัยถึงชีวิต”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...