ฉีอวี้กล่าวจบก็ลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งไป
เมื่อโฉวสือชีเห็นนางก็รีบก้าวเท้าเร็วขึ้นเล็กน้อย เดินเข้าไปถามว่า “เจ้าไปที่ใดมา?”
ฉีอวี้ยิ้มเจ้าเล่ห์ “เหตุใด? ท่านเป็นห่วงข้าหรือ?”
“อย่าวิ่งไปทั่ว ประเดี๋ยวตลาดมืดยามกลางคืนจะมีคนพลุกพล่าน ใครต่อใครปะปนกันไปหมด” โฉวสือชีกล่าวจบก็หันหลังเดินจากไป
ฉีอวี้รีบเดินตามเขาไป ในใจนึกปลาบปลื้ม “ได้ ได้ ได้ ข้าจะมิวิ่งไปทั่วแล้ว ท่านไปที่ใดข้าก็จะไปด้วย”
ลั่วชิงยวนยังคงนั่งอยู่บนพื้น มองแผ่นหลังของทั้งสองที่จากไป ช่างดูเป็นคู่ที่เหมาะสมกันนัก
......
สำนักหุบเขาซีหลิงจี้เยวี่ย
จากความมืดมิดสู่รุ่งอรุณ แสงตะวันขับไล่หมอกหนา ในที่สุดสะพานที่อยู่เบื้องหน้าของหน้าผาก็ปรากฏแก่สายตาอย่างชัดเจน
ซ่งเชียนฉู่ยืนอยู่ริมหน้าผาพลางมองสะพานที่สร้างขึ้นใหม่ ในใจรู้สึกตื้นตัน
คนที่อยู่ตรงข้ามหน้าผาก็ชูธงขึ้น แสดงว่าสร้างเสร็จแล้ว
“เยี่ยมไปเลย สะพานนี้สร้างเสร็จเสียที!” ซ่งเชียนฉู่กล่าวพร้อมน้ำตาที่นองหน้าเพราะความตื้นตัน
“ข้าจะไปลอง!” ซ่งเชียนฉู่รีบก้าวไปยังสะพานเพื่อลองใช้
แต่กลับถูกฉู่จิ้งจับข้อมือไว้ แล้วดึงตัวกลับมา
“ข้าจะไปลองเอง ต่อให้ตกข้าก็มิตาย” ฉู่จิ้งกล่าวจบก็ขึ้นสะพานไปทันที
ซ่งเชียนฉู่มองแล้วใจหายใจคว่ำ ถึงแม้จะรู้ว่าฉู่จิ้งมิตาย แต่ก็ยังกังวล
“เจ้าระวังด้วย”
ฉู่จิ้งได้ยินเสียงเตือนของนางก็มิได้หันกลับไปมอง แต่ก็อดมิได้ที่จะยกยิ้มมุมปาก
เขาก้าวเท้าเร็วขึ้น เดินไปจนถึงกลางสะพานแล้วเขย่าอย่างแรง
เมื่อดีดปลายนิ้ว ลมพายุก็พัดกระหน่ำระหว่างหน้าผา
ลมแรงพัดซ่งเชียนฉู่ถอยหลังไปสองก้าวจนนางอดมิได้ที่จะยกมือขึ้นบังลม
“ฉู่จิ้ง? เจ้ามิเป็นอะไรใช่หรือไม่?” ซ่งเชียนฉู่มองมิเห็นกลางสะพาน แต่กลับได้ยินเสียงโซ่เหล็กดังสนั่น
นางยืนอยู่ริมหน้าผายังรู้สึกว่าลมแรงน่ากลัวเพียงใด มิรู้ว่ายืนอยู่กลางสะพานจะรู้สึกเช่นไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...