ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1499

ซ่งเชียนฉู่รีบถามอีกว่า “เช่นนั้นในเมื่อท่านได้พบกับชิงยวนแล้ว ท่านช่วยเกลี้ยกล่อมนางให้กลับมาได้หรือไม่?”

“ใช้เส้นทางนี้เถิด สะพานสร้างเสร็จแล้ว กลับมาจากทางนั้นเถิด!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ฟู่เฉินหวนกลับหัวเราะขื่น “มิง่ายเช่นนั้น ข้ามิได้พบนางด้วยใบหน้าที่แท้จริง นางคิดว่าข้าตายไปแล้ว”

ซ่งเชียนฉู่ตกใจ “เหตุใด? เช่นนั้นนางคงเสียใจมาก เหตุใดท่านจึงมิบอกนางว่าท่านยังมิสิ้นพระชนม์เล่า?”

นางมิเข้าใจ เหตุใดเมื่อพบกันแล้วกลับมิบอกตัวตนที่แท้จริง เหตุใดจึงต้องปิดบัง

ดวงตาของฟู่เฉินหวนหม่นแสง น้ำเสียงแฝงความขมขื่น “นางมิอยากพบข้า”

แม้กระทั่งไปเข้าฝันนาง นางยังมิยินยอม

คิดไปแล้ว ความทรงจำที่เขามอบให้นางคงเหลือเพียงความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมาน

นางคงมิปรารถนาที่จะพบเขาอีก มิปรารถนาที่จะหวนรำลึกถึงความทรงจำอันเจ็บปวดเหล่านั้น

“ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ลั่วชิงยวนยังมิอาจจากแคว้นหลีมาได้” ฟู่เฉินหวนเงยหน้ามองไปยังที่ไกลโพ้นขณะกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักอึ้ง

“หากจะช่วยลั่วชิงยวนกลับมา ต้องสังหารเฉินชีเสียก่อน หรือไม่ก็ต้องมั่นใจอย่างยิ่งว่าจะสามารถสังหารเฉินชีได้”

“มิเช่นนั้นหากลั่วชิงยวนจากแคว้นหลีไป เฉินชีจะต้องคลุ้มคลั่งแก้แค้น ถึงกาลนั้นที่นี่ก็จะตกอยู่ในอันตราย”

“ซีหลิงก็จะอันตราย และจะคุกคามชีวิตราษฎรมากมายในแถบซีหลิง”

“มิอาจก่อให้เกิดผลเช่นนั้นได้ พวกเราจึงต้องวางแผนให้สมบูรณ์แบบ”

ซ่งเชียนฉู่ฟังคำเหล่านั้น แล้วพยักหน้าอย่างครุ่นคิด รู้สึกว่ามีเหตุผล

“เรื่องที่พวกเจ้าซ่อมสะพาน ข้ารู้แล้ว ข้าจึงติดต่อกับฉู่จิ้งไว้แต่เนิ่น ๆ เมื่อสะพานสร้างเสร็จ แผนการของพวกเราก็เริ่มได้”

เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของซ่งเชียนฉู่ก็เป็นประกาย “แผนการอันใดเพคะ?”

“สังหารเฉินชี ช่วยลั่วชิงยวน” ฟู่เฉินหวนหวังว่าแผนการนี้จะสำเร็จก่อนที่เขาจะสิ้นชีพ

“แล้วจะทำอย่างไร?” ซ่งเชียนฉู่กล่าวอย่างจริงจัง

ฟู่เฉินหวนมองซ่งเชียนฉู่ กล่าวอย่างจริงจัง “ข้าอยากใช้ที่นี่เป็นจุดเริ่มต้น”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน