ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 1504

“เจ้า!” นัยน์ตาของโฉวสือชีเต็มไปด้วยความโกรธ

“วางกระบี่ลง ยอมจำนนแต่โดยดีเสีย!”

ฉีอวี้มองเขาด้วยดวงตาแดงก่ำ ความหวังทั้งหมดฝากไว้ที่เขา

โฉวสือชีขมวดคิ้วแน่น หลังจากต่อสู้กับใจตนเองแล้ว เขาก็โยนกระบี่ทิ้งไป

คนของอวี๋หลินกระโจนเข้ามาจับตัวโฉวสือชีในทันที

โฉวสือชีมิได้ต่อสู้

“จับไปพร้อมกัน!”

อวี๋หลินเห็นว่าฟ้ามืดลงแล้ว จึงสั่งให้คนจับตัวทั้งสองมัดไว้ แล้วมุ่งหน้าไปยังลานประมูลทองคำ

......

ลั่วชิงยวนเพิ่งกินอาหารเย็นกับพ่อบุญธรรมเสร็จ จู่ ๆ ก็มีผู้คุ้มกันมารายงานว่า “มิดีแล้วขอรับ อวี๋หลินกำลังเกี้ยวพาราสีฉีอวี้อยู่บนถนน โฉวสือชีเข้าช่วยเหลือ จึงถูกจับตัวไปพร้อมกันขอรับ”

เมื่อได้ยินดังนั้น ลั่วชิงยวนก็รีบลุกขึ้นยืน “ว่ากระไรนะ?!”

“อวี๋หลินไปที่ใด?”

กล้าจับคนของนางได้อย่างไร!

“ไปที่ลานประมูลทองคำขอรับ!”

ลั่วชิงยวนรีบพาคนวิ่งออกจากประตูใหญ่ไปทันใด

......

ที่ลานประมูลทองคำ

ในห้องพัก โฉวสือชีและฉีอวี้ถูกมัดด้วยเชือก

ฉีอวี้หวาดกลัวมาก โฉวสือชีคอยปลอบโยนนางด้วยสายตาตลอดเวลา

แสดงว่าพวกเขาจะมิเป็นอะไร

เพราะที่นี่คือตลาดมืด อวี๋หลินมิสามารถก่อเรื่องใหญ่ได้

ทว่าการสบตากันของทั้งสองกลับถูกอวี๋หลินสังเกตเห็น เขาจึงคว้าถ้วยชาปาออกไป

กระแทกเข้าที่ศีรษะของโฉวสือชีพอดี

เลือดไหลทะลักออกมาทันใด

“ตอนนี้ท่านเจ้าเมืองมีน้องสาวแล้ว เจ้ามีสิทธิ์อะไรไปแย่งตำแหน่งเจ้าเมือง!”

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของอวี๋หลินก็เปลี่ยนไปในทันที

แล้วขมวดคิ้วถาม “ก็แค่สตรีหน้าตาดีคนนั้นน่ะหรือ?”

“หึ อย่าว่าแต่นางเป็นคนนอกเลย ต่อให้เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของท่านเจ้าเมือง นางก็ไม่มีสิทธิ์รับตำแหน่งเจ้าเมือง!”

“รอข้าได้รับตำแหน่งเจ้าเมืองก่อนเถิด สิ่งแรกที่ข้าจะทำคือข่มเหงนางให้มาเป็นฮูหยินเจ้าเมืองเสียเลย!”

อวี๋หลินกล่าวพลาง ในใจก็ภาคภูมิใจอย่างยิ่ง

ทันใดนั้นเอง ประตูห้องก็ถูกถีบเปิดออก

เสียงดุดันดังขึ้น “เช่นนั้นเจ้าก็ลองดูว่าจะมีฝีมือถึงเพียงนั้นหรือไม่!”

ลั่วชิงยวนพรวดเข้ามาในห้องด้วยท่าทีน่าเกรงขามและดุดัน

นางถีบเข้าที่อกของอวี๋หลินอย่างแรงจนเขากระเด็นออกไป

ผู้คุ้มกันที่ติดตามมาข้างหลังรีบแกะเชือกที่มัดโฉวสือชีและฉีอวี้ออก

อวี๋หลินโกรธจัด รีบลุกขึ้นยืนแล้วตะโกน “ใครก็ได้ รีบมาเร็วเข้า!”