แต่หากพวกเขาต้องการที่จะพบเจอของดีในตลาดมืด ส่วนใหญ่ก็ต้องอาศัยการแย่งชิงและโชคชะตา
ไม่มีผู้ประกอบการคนใดมิปรารถนาที่จะร่วมมือกับตลาดมืด
เมื่อเถ้าแก่จี้ได้ยินดังนั้นก็ยินดียิ่งนัก รีบตอบรับ “คุณหนูใหญ่กล่าวมาถึงเพียงนี้ หากข้ามิรับปาก ก็จะเป็นผู้มิรู้จักความดีงามแล้ว!”
“มิขอปิดบัง คราวนี้พวกเรามาตลาดมืดเพื่อตามหาสมบัติโบราณบางอย่าง แต่… สุดท้ายก็มิได้สิ่งใดกลับมาเลย”
“คนในตลาดมืดชอบทำการค้ากับคนรู้จัก เพราะคนรู้จักเชื่อถือได้มากกว่า พวกเราเพิ่งเคยมาตลาดมืดเป็นครั้งแรก การซื้อของจึงไม่มีข้อได้เปรียบมากนัก”
“ข้าเดินทางไปมาระหว่างแคว้นเทียนเชวียและแคว้นหลี คราวนี้ก็ตั้งใจจะขยายกิจการให้กว้างไกลกว่าเดิม หากคุณหนูใหญ่ยินดีร่วมมือกับขบวนคาราวานของพวกเรา ข้ารับรองว่าจะมิทำให้คุณหนูใหญ่ผิดหวัง!”
“จะมิทำให้พวกท่านขาดทุนแน่นอน!”
เถ้าแก่จี้ก็แสดงท่าทีและความตั้งใจของตนเองออกมาอย่างชัดเจน
เรื่องนี้ทำให้ลั่วชิงยวนวางใจยิ่งขึ้น เถ้าแก่จี้ผู้นี้ดูแล้วเป็นคนไว้ใจได้
“ดี เช่นนั้นก็ตกลงกันตามนี้เถิด”
“คนของข้าจะติดตามขบวนคาราวานไปยังเมืองอวิ๋นโจวในอีกสองสามวันนี้”
เถ้าแก่จี้เห็นว่าพวกนางรีบร้อนมาก จึงกล่าวอย่างเต็มใจว่า
“ได้ จัดการเตรียมการแล้วออกเดินทางในอีกสักครู่! คืนนี้เร่งเดินทาง คืนวันพรุ่งพักผ่อนหนึ่งคืน มะรืนนี้คงจะถึง”
หากขี่ม้าไปจะถึงเร็วกว่านี้ แต่บัดนี้ด่านตรวจแต่ละแห่งเข้มงวดนัก พวกเขาจึงต้องกระทำอย่างระมัดระวัง เพื่อให้ไปถึงเมืองอวิ๋นโจวได้อย่างปลอดภัย
ส่วนจะพบเจอสิ่งใดในเมืองอวิ๋นโจวก็ดีกว่าถูกสกัดไว้ก่อนที่จะถึงเมืองอวิ๋นโจว
เถ้าแก่จี้รีบออกคำสั่ง จัดการเก็บข้าวของเตรียมออกเดินทาง
ลั่วชิงยวนและพรรคพวกก็ฉวยโอกาสเปลี่ยนอาภรณ์ให้เหมือนกับคนในขบวนคาราวานด้วย
ในลานบ้าน อวิ๋นเฟิงกล่าวด้วยความมิพอใจ “อาจารย์ พวกเรายังมิได้พักผ่อนนานเท่าไรเลย จะออกเดินทางอีกแล้วหรือขอรับ?”
“แม้เร่งเดินทางก็คงมิต้องถึงกับรีบออกคืนนี้กระมังขอรับ?”
เถ้าแก่จี้กลับกล่าวว่า “ถึงเมืองอวิ๋นโจวเร็วก็สบายใจเร็ว รีบไปเก็บของเถิด”
อวิ๋นเฟิงยังอยากจะกล่าวบางอย่างอีก แต่ก็จำต้องอดกลั้นไว้
จากนั้นคณะเดินทางก็เริ่มออกเดินทาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...